واسطة العقد - قطعات در دیوان اشعار جامی

1 دست در تن تن بسیار مزن ای مطرب رونقی می دهش از شعر نکو گفتاری

2 جان این تن تن بیهوده تو شعر خوش است هست هر تن که در او جان نبود مرداری

1 چو گشت این قصب جامه یعنی که خامه به تسوید این نسخه خوش مشرف

2 به لحن صریر این صدا آمد از وی که نعم المؤلف و نعم المؤلف

1 هرکه خواهد که در زمانه به جود به صد آوازه نامزد گردد

2 گو دو کف صفر کن به بخشش مال که یکی از دو صفر صد گردد

1 به نان خشک کاوردی به پیشم چرا باشی به جود خویش غره

2 کماج خیمه را ماند که نتوان ز وی کندن به دندان نیم ذره

3 چو نان تو ز چوب آمد چه بودی که بودی زآهنم دندان چو اره

1 خواجه آورد بهر سفره ما پشت آن یک دو گوسفند که کشت

2 لیکن از دست نخوت جودش نشد آلوده ام به آن انگشت

3 هست ازان با خودش تصور آن که به حاتم همی رسد به دو پشت

1 پشت و پهلویی رساند از خوان شه دهدار و گفت خصم گو دندان مزن گر نیک یا بد می خورم

2 اجره حمالی پشت است این پهلو مرا لقمه ای گر می خورم از پهلوی خود می خورم

1 به دهدار گفتم که بردار بخش ازان صره کز وی سر افراشتم

2 ز انصاف دم زد کزان بخش من همان بس که در راه برداشتم

1 خواجه دارد اشتری و خیمه ای در سفر راضی به قوت لایموت

2 اشتری چون عنکبوت از لاغری خیمه بالایش کبیت العنکبوت

1 می گفت دی خطیب که خواهم نشان شاه تا اسب من ز ایلچیان کم کشد گزند

2 گفتم فروش اسب و بخر بهر خود خری زیرا که هست بهر خطابت خری پسند

1 دی به حمام اندرون از فرق آن مه سرتراش جمع می کرد آنچه می افکند در یک کاسه آب

2 بعد ازان کیسه به کف دلاک بر وی دست یافت کیسه می مالید بر سیمین تنش با صد شتاب

3 هردو چون از خدمت آن فرق و تن فارغ شدند آن به کاسه مشک تر برد این به کیسه سیم ناب