رسالهٔ اربعین جامی

1 ای کز آلودگیِّ تو شب و روز فاقه و فقر تو زیاده شود

2 بی طهارت مباش تا بر تو روزیِ تنگ تو گشاده شود

1 دیگر از وی مدار چشم وفا هر که شد با تو در جفا گستاخ

2 زانکه هرگز دو بار مؤمن را نگزد مار از یکی سوراخ

1 مرد را هرچه بگذرد به زبان عیب باشد ورای آن کردن

2 وعده در ذمّۀ کَرَم قرض است فرض باشد ادای آن کردن

1 ای شده مَحْرَمِ مجالس، پس راز هر مجلسی امانت تست

2 مکن افشای راز مجلسِ کس زانکه افشای آن خیانت تست

1 هر که در مشورت امین تو شد گرچه باشد امان روی زمین

2 چون نهان دارد آنچه مصلحت است خاینش خوان به حکم دین، نه امین

1 سودت اگر بایدت ز مایۀ خویش دست بخشش گشای و بخشایش

2 سودت اکنون ستایش و فردا در جوار خدای آسایش

1 نکشد بهرِ مال دنیا رنج هر که خواهد کمال بهرۀ دِین

2 چهرۀ دین مکَن به ناخن دَین تا نکاهد جمال چهرۀ دِین

1 صاحب حرص را از خوان کرم فیض احسان نمی رسد هرگز

2 به قناعت گرای کان مالیست که به پایان نمی رسد هرگز

1 ای کمر بسته کسب روزی را صبح خیزی دلیل فیروزیست

2 بهرِ خوابِ صباح چشم مبند زانکه این خواب مانع روزیست

1 نیکبخت آنکسی که می نَبَرد رشک بر نیک بختیِ دگران

2 سختی روزگار نادیده پند گیرد ز سختیِ دگران