تا خدا دوست گیردت با از جامی رسالهٔ اربعین 25
1. تا خدا دوست گیردت با خلق
یک دل و یک زبان و یک رو باش
دوستی مغز و پوست دشمنی از جامی رسالهٔ اربعین 26
1. دوستی مغز و پوست دشمنی است
تا کی از مغز سوی پوست شوید
بر درِ خوب رویی منزل از جامی رسالهٔ اربعین 27
1. بر درِ خوب رویی منزل گیر
چون پی حاجتی برون آیی
دیدن دوست، دوست را گه از جامی رسالهٔ اربعین 28
1. دیدن دوست، دوست را گه گه
چهرۀ دوستی بیاراید
ای خوش آنکو به عیب بینی از جامی رسالهٔ اربعین 29
1. ای خوش آنکو به عیب بینی خویش
پیشوای هنروران گردد
گر دلت را توانگری باید از جامی رسالهٔ اربعین 30
1. گر دلت را توانگری باید
که توانگر دِلی نکو هنریست
تا شود در جهان علم و عمل از جامی رسالهٔ اربعین 31
1. تا شود در جهان علم و عمل
شاهد دین تو جمال افزای
پهلوان نیست آنکه در از جامی رسالهٔ اربعین 32
1. پهلوان نیست آنکه در کُشتی
پهلوانی دگر بیندازد
نه توانگر کسی بُوَد از جامی رسالهٔ اربعین 33
1. نه توانگر کسی بُوَد که به مال
کارپرداز و چاره ساز بُوَد
حَزْم مرد آن بُوَد که از جامی رسالهٔ اربعین 34
1. حَزْم مرد آن بُوَد که در همه وقت
در حقِّ خَلقْ بد گمان باشد
ای گرانمایه مرد دانشور از جامی رسالهٔ اربعین 35
1. ای گرانمایه مرد دانشور
که ترا علم دین بُوَد معلوم
سخن نرم گوی با سایل از جامی رسالهٔ اربعین 36
1. سخن نرم گوی با سایل
گر ز مالَش نمی دهی نفقه