سبحة‌الابرار در هفت اورنگ جامی
1 ای که از پات نیابم تا فرق یک سر موی نه در نعمت غرق
2 صفحه جبهه ات آن لوح منیر که بود لایح ازان سر ضمیر
3 طرفه لوحیست که بی نقطه و خط زان توان حرف رضا خواند و سخط
4 مردمان حبشی پیکر چشم دیده بانان تو در منظر چشم
1 ای صفاتت حجب وحدت ذات جلوه گر ذات تو ز اسما و صفات
2 آشکارا به جهان غیر تو کیست زیر این پرده نهان غیر تو کیست
3 باطن عالم و ظاهر همه تو غایب از دیده و حاضر همه تو
4 فضل تو شامل هر ناکس و کس همه را روی به سوی تو و بس
1 ای کشیده به جهان خوان کرم حاضر خوان تو الوان نعم
2 نعم و شکر نعم هر دو ز توست نشود جز به تو این کار درست
3 شکرگویان تو را جرم زبان یک نواله ست ازان خوان به دهان
4 چون نواله ز نوا نیست جدا زان نواله ست جهانی به نوا
1 ای که بهر شکمت گردن آز سوی کاسه چو صراحیست دراز
2 چون خم باده همین داری کام که کنی پر شکم خود ز حرام
3 در نماز چه شد از پشت خم است چون تو را قبله همت شکم است
4 چون به کامت ز ورع نیست مزه لقمه را از مزه پرسی نه بزه
1 زد حکیمی به لب دریا گام تا کشد تازه شکاری در دام
2 آرد انداخته دامی ز نظر ماهی حکمتی از بحر بدر
3 دید مردی غم گیتی در دل کرده بر ساحل دریا منزل
4 سر اندوه فرو برده به خویش ناوک آه برآورده ز کیش
1 ای سبکسارتر از خشک گیا که شود پی سپر باد صبا
2 بی ثباتی به ره صدق و صواب چون گره بر نفس و نقش بر آب
3 هر دم از جا چه روی کشتی وار کوه شو لنگر خود سنگین دار
4 شاهبازی مگشا پای ز بند بس تو را ساعد شه شاخ بلند
1 ای به توحید تو هر ذره گواه نیست یک ذره به توحید تو راه
2 در رهت ذره ناچیز شدیم کمتر از ذره بسی نیز شدیم
3 ما و بی حاصلی و نومیدی که نه فضل تو کند خورشیدی
4 جست و جوی تو قرار از ما برد ضعف تن قوت کار از ما برد
1 ای درین دامگه وهم و خیال مانده در ربقه عادت همه سال
2 حق که منشور سعادت داده ست در خلاف آمد عادت داده ست
3 چند سر در ره عادت باشی تارک تاج سعادت باشی
4 کرده ای عادت و خو پرده خویش باز کن خوی ز خو کرده خویش
1 روزیش وانگرفتم روزی که نداری دل دین اندوزی
2 چه شود گر تو هم از سفره خویش دهیش یک دو سه لقمه کم و بیش
3 از عقب داد خلیل آوازش گفت بر خوان کرم دمسازش
4 پیر پرسید که ای لجه جود از پی منع عطا بهر چه بود
1 ای درین مرحله تنگ بساط مانده در ربقه اندوه و نشاط
2 گاه از دور فلک خشنودی گاهی آزرده و خشم آلودی
3 باش همچون گل خندان خرم چند چون غنچه کشی رو در هم
4 نستی بحر، فغان چندین چیست رویت از باد هوا پر چین چیست