سبحة‌الابرار در هفت اورنگ جامی

1 ای رخ افروخته از آتش خشم خرمنت سوخته از آتش خشم

2 از خسان آتشی افروخته ای تر و خشک خود ازان سوخته ای

3 خار خشکی که ز تو صد خرمن شود از یک شرر آتش روشن

4 آب حلمی بزن این آتش را در ته پای کش این سرکش را

1 ای می قرب شهت برده ز دست زین قرابه نشده کس چو تو مست

2 زود باشد که دهد خونابه ساقی دورت ازین قرابه

3 حق این قرب به شکر آر بجای قرب حق بر سر این قرب فزای

4 چیست شکر این کرم و لطف شگرف در رضاجویی حق کردن صرف

1 ای به هر غیر گشاده نظری در دلت نیست ز غیرت اثری

2 می کنی دعوی غیرتناکی لیکن از معنی غیرت پاکی

3 غیرت و دیدن اغیار که چه غیر بین و خبر از یار که چه

4 دیدن غیر ز غیرت دور است غیر بین در دو جهان مغرور است

1 ای کمر بسته به صد حرص چو مور وای تو گر بری این حرص به گور

2 خرمن هستی تو شد جو جو بهر دانه تو چنین در تک و دو

3 چون شود هیچ ندانم حالت دور گردون چو کند پامالت

4 در کمین خانه دوران دو رنگ زخم زد بر دل تو کبر پلنگ

1 ای ز حکمت همه را پشت به کوه نیست بی پشتی ازان هیچ گروه

2 کوه حلم تو صدا احسان است جان مادر تن ازان رقصان است

3 زان نوا مست سماعیم همه جسم و جان کرده وداعیم همه

4 در سماعند چو ما ملک و ملک دور آن بیشتر از دور فلک

1 ای دلت را به کف شوق زمام سیر عاشق شود از شوق تمام

2 شوق اگر قاید راهت نشود کعبه وصل پناهت نشود

3 شوق قلاب دل دوران است جاذب خاطر مهجوران است

4 شوق کوتاه کند راه دراز بر رخ مرد ببندد در آز

1 ای بلند از قدمت پایه تخت تاج را گوهر تو مایه بخت

2 کرده از صبح ازل همرهیت سایه وش دولت ظل اللهیت

3 منصب خسرویت داده خدای کاوری قاعده عدل بجای

4 عرش را قائمه این قاعده است شرع را فایده زین مائده است

1 حسن آن سبط نبی سر ولی طلعتش مطلع انوار جلی

2 رفت در خانه آن تازه جوان در ره اهل دل از گرم روان

3 دید بر خلق خدا در بسته وز همه خلق جدا بنشسته

4 گفت کام تو ز یکتایی چیست مونس جانت به تنهایی کیست

1 ای به راه طلبت سعی کسی خالی از ترک هوس ها هوسی

2 آه ازین هیچ کسی ها که ز ماست بهر این بوالهوسی ها که ز ماست

3 جان درین هیچ کسی چند کنیم در هر بوالهوسی چند زنیم

4 نیست در هیچ هوس بوی بهی دل ما را ز هوس ساز تهی

1 دامت آثارک ای طرفه قلم دام دل ها زدی از مشک رقم

2 واسطی نسبت و شامی اثری تحفه شام سوی روم بری

3 نقد عمر است نثار قدمت نور چشم است سواد رقمت

4 مرغ جان راست صریر تو صفیر وز صفیر تو در آفاق نفیر