چنین کرشمه کنان گر به شهر برگذری از جلال عضد غزل 264
1. چنین کرشمه کنان گر به شهر برگذری
هزار دل بربایی هزار جان ببری
...
من صورتی چنین نشنیدم به دلبری از جلال عضد غزل 265
1. من صورتی چنین نشنیدم به دلبری
یا رب چه گویمت که چه پاکیزه منظری
...
ای برگ گل سوری! از خار مکن دوری از جلال عضد غزل 266
1. ای برگ گل سوری! از خار مکن دوری
از خار مکن دوری، ای برگ گل سوری!
...
بزن تیغ و مکن تندی و تیزی از جلال عضد غزل 267
1. بزن تیغ و مکن تندی و تیزی
حلالت باد اگر خونم بریزی
...
بده ساقی شراب لایزالی از جلال عضد غزل 268
1. بده ساقی شراب لایزالی
به دست عاشقان لاابالی
...
ای چشم و دهان تو به هم خواب و از جلال عضد غزل 269
1. ای چشم و دهان تو به هم خواب و خیالی
روی تو و ابروی تو بدری و هلالی
...
خیز که شب رفت و صبح کرد تجلّی از جلال عضد غزل 270
1. خیز که شب رفت و صبح کرد تجلّی
بزم برآرای همچو جنّت اعلی
...
سرگذشتی بشنو از من داشتم وقتی از جلال عضد غزل 271
1. سرگذشتی بشنو از من داشتم وقتی دلی
نیک رایی، مقبلی، دانش پرستی، عاقلی
...
بیاور ساقیا! در دِه من دل خسته از جلال عضد غزل 272
1. بیاور ساقیا! در دِه من دل خسته را جامی
که من خود را نمی دانم ز نیک و بد سرانجامی
...
هر کجا بشکفد گلستانی از جلال عضد غزل 273
1. هر کجا بشکفد گلستانی
نبود بی هزار دستانی
...
جهان پیر را نو شد جوانی از جلال عضد غزل 274
1. جهان پیر را نو شد جوانی
منه ساغر ز دست ار می توانی
...
[چه] موجب است که با ما بجز جفا از جلال عضد غزل 275
1. [چه] موجب است که با ما بجز جفا نکنی؟
چه دیده ای که نگاهی به سوی [ما] نکنی؟
...