مفردات همام تبریزی

1 نه آن پیوند دارد با تو جانم که آید وصف آن اندر بیانم

1 به جای خویش بود گر درخت طوبی را ز سلسبیل وز آب حیات آب دهند

1 حالم ز فرقت تو نیاید به نامه راست کاین کارنامه‌ای‌ست نه این کار نامه است

1 ز چشم دوری و دل روز و شب ملازم توست امید هست که محروم هم نماند چشم

1 همی‌رسان به جماعت چو شاخ نخل کرم وگرنه باش چو بید لطیف راحت روح

1 هر گه که دلم ز ره بیفتد نور رخ تو دلیل گردد

1 آن همی‌خواندم همی‌بوسیدمش در سواد دیده می‌مالیدمش

1 ای دل من نگین تو مهر تو مهر آن نگین عمر شد و نمی‌رود نقش تو از نگین من

1 هنوز صبح نخستین روز دولت توست در انتظار طلوع جمال خورشیدی

1 حالی که به صد زبان بیان نتوان کرد کلک دو زبان چگونه تقریر کند