من بلبلم و گلبن من یار منستی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1596
1. من بلبلم و گلبن من یار منستی
آن طرف بناگوش، سمن زار منستی
سخنها از وفا می گفتی و جور و جفا کردی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1597
1. سخنها از وفا می گفتی و جور و جفا کردی
به ما دیدی چه ها می گفتی و آخر چه ها کردی؟
غم دل با تو زان گویم،که دانم شاد می گردی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1598
1. غم دل با تو زان گویم،که دانم شاد می گردی
چو گنج از خاطر ویران من، آباد می گردی
دلم را، کرده یک پیمانه خون، لعل می آلودی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1599
1. دلم را، کرده یک پیمانه خون، لعل می آلودی
به جان دارم ز شکر خنده ای، داغ نمک سودی
گذشت آن دور کز ساغر، کند یاری مرا یاری از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1600
1. گذشت آن دور کز ساغر، کند یاری مرا یاری
به اشک لاله گون زین پس، نمایم چهره گلناری
شد صید دلم بستهٔ فتراک سواری از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1601
1. شد صید دلم بستهٔ فتراک سواری
شیرین دهنی، لب شکری، بوسه شکاری
مطرب سرود شوق به مستان چه می بری؟ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1602
1. مطرب سرود شوق به مستان چه می بری؟
شوریده ایم، نام بیابان چه می بری؟
خزان رنگ زردم را، میِ نابی نشد روزی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1603
1. خزان رنگ زردم را، میِ نابی نشد روزی
کسی را همچو من، گلگشت مهتابی نشد روزی
خوش آن ساعت که از فیض سحر شاداب برخیزی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1604
1. خوش آن ساعت که از فیض سحر شاداب برخیزی
ز خواب صبح، چون خورشید عالمتاب برخیزی
ای خطِّ لب یار، نمایان شده باشی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1605
1. ای خطِّ لب یار، نمایان شده باشی
خضر رَهِ سرچشمه ی حیوان شده باشی
ز مستی، خون دل را، باده می انگاشتم روزی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1606
1. ز مستی، خون دل را، باده می انگاشتم روزی
خروش سینه را، افسانه می پنداشتم روزی
نوای پرده سوزم، از کجا پیدا کند گوشی؟ از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1607
1. نوای پرده سوزم، از کجا پیدا کند گوشی؟
زبان فهمی نمی یابم، که از دل وا کند گوشی