یار است که در ظلمت امکان از حزین لاهیجی رباعی 1055
1. یار است که در ظلمت امکان شمع است
خود، راز و نیاز و خویشتن هم سمع است
این کوچهٔ عمر، وحشت از حزین لاهیجی رباعی 1056
1. این کوچهٔ عمر، وحشت افزا راهی ست
حیرت زده است هرکجا آگاهی ست
غمنامهٔ ما خواند و از حزین لاهیجی رباعی 1057
1. غمنامهٔ ما خواند و جوابی ننوشت
از لطف گذشتیم و عتابی ننوشت
افسوس که درد عشق و درمان از حزین لاهیجی رباعی 1058
1. افسوس که درد عشق و درمان هم نیست
داغ دل گرم و مهر جانان هم نیست
هستی بزمی ست، انجمن از حزین لاهیجی رباعی 1059
1. هستی بزمی ست، انجمن سازی هست
عالم نطعی ست، پنج و شش بازی هست
یار آینه حسن دلارای از حزین لاهیجی رباعی 1060
1. یار آینه حسن دلارای خود است
یک دیدهٔ محو، در تماشای خود است
آن را که رسوم عشقبازی از حزین لاهیجی رباعی 1061
1. آن را که رسوم عشقبازی اصل است
آسوده ز دوری و خلاص از فصل است
داغم به دل از دو گوهر از حزین لاهیجی رباعی 1062
1. داغم به دل از دو گوهر نایاب است
کز وی جگرم کباب و دل در تاب است
از حرف وداع، دیده جیحون از حزین لاهیجی رباعی 1063
1. از حرف وداع، دیده جیحون شد و رفت
هوش از سر سودا زده مجنون شد و رفت
بی ضامن و رهن، وام می از حزین لاهیجی رباعی 1064
1. بی ضامن و رهن، وام می باید، نیست
عنقا ما را به دام می باید، نیست
هند است و جهان به کام از حزین لاهیجی رباعی 1065
1. هند است و جهان به کام می باید اوا نیست
پاس هر خاص و عام می باید اوا نیست
در هند اگر کسی نرنجد از حزین لاهیجی رباعی 1066
1. در هند اگر کسی نرنجد از راست
گویم طبقات خلق را بی کم و کاست