ای شاخ امید، برگ و بار از حزین لاهیجی رباعی 1043
1. ای شاخ امید، برگ و بار تو کجاست؟
فصل تو کدام و نوبهار تو کجاست؟
...
آلوده ی کام دل مشو، از حزین لاهیجی رباعی 1044
1. آلوده ی کام دل مشو، کام آن است
هرگز طمع دانه مکن، دام آن است
...
آن غنچه که نشکفد به از حزین لاهیجی رباعی 1045
1. آن غنچه که نشکفد به گلشن لب ماست
کامی که روا می نشود مطلب ماست
...
از داغ فراق سینه ام از حزین لاهیجی رباعی 1046
1. از داغ فراق سینه ام جوشان است
هوش من شوریده ز مدهوشان است
...
ازگریهٔ من دیدهٔ اختر از حزین لاهیجی رباعی 1047
1. ازگریهٔ من دیدهٔ اختر شور است
وز ناله ی من دل ملک رنجور است
...
عشق است سلیمان و دل از حزین لاهیجی رباعی 1048
1. عشق است سلیمان و دل انگشتر اوست
داغ جگرم سیاهی لشکر اوست
...
هر چند سپهر فکرم اختربار از حزین لاهیجی رباعی 1049
1. هر چند سپهر فکرم اختربار است
بر دوش زبان، سخنوری سربار است
...
ای ساقی عاشقان، می از حزین لاهیجی رباعی 1050
1. ای ساقی عاشقان، می ناب کجاست؟
ای خضره ره سوختگان، آب کجاست؟
...
عهدیست که آشنا و بیگانه از حزین لاهیجی رباعی 1051
1. عهدیست که آشنا و بیگانه یکیست
نرخ خزف وگوهر یکدانه یکیست
...
ساقی، قدحی که دور گلزار از حزین لاهیجی رباعی 1052
1. ساقی، قدحی که دور گلزار گذشت
مطرب، غزلی که وقت گفتارگذشت
...
عشق است که درد من و درمان از حزین لاهیجی رباعی 1053
1. عشق است که درد من و درمان من است
دین من و پیر من و ایمان من است
...
افسانهٔ عشق، راز پنهان از حزین لاهیجی رباعی 1054
1. افسانهٔ عشق، راز پنهان من است
صد چاک چو جیب گل، گریبان من است
...