گردد چو خراب تن، چه از حزین لاهیجی رباعی 1163
1. گردد چو خراب تن، چه غم؟ جان باشد
ویران چو شود حباب، عمّان باشد
...
جانان چو هوای جلوه از حزین لاهیجی رباعی 1164
1. جانان چو هوای جلوه ی ناز کند
هر ذرّه به اصل خویش پرواز کند
...
حسن تو به یک جلوه گرفتارم از حزین لاهیجی رباعی 1165
1. حسن تو به یک جلوه گرفتارم کرد
وز نرگس مست، عشوه درکارم کرد
...
کی بود که دل بستهٔ زنار از حزین لاهیجی رباعی 1166
1. کی بود که دل بستهٔ زنار نبود؟
جان در شکن طره، گرفتار نبود؟
...
زین پیش فلک چنین دل از حزین لاهیجی رباعی 1167
1. زین پیش فلک چنین دل آزار نبود
هر مفعولی، فاعل مختار نبود
...
خوش آن که پیام ارجعی از حزین لاهیجی رباعی 1168
1. خوش آن که پیام ارجعی گوش کند
زان بادهٔ صافی، قدحی نوش کند
...
مستان لقا چو ارجعی از حزین لاهیجی رباعی 1169
1. مستان لقا چو ارجعی گوش کنند
از هر چه جز او بود فراموش کنند
...
با شعلهٔ آه، چشم گریان از حزین لاهیجی رباعی 1170
1. با شعلهٔ آه، چشم گریان چه کند؟
با آتش برق، آب باران چه کند؟
...
بر لب قدحی بعد هلاکم از حزین لاهیجی رباعی 1171
1. بر لب قدحی بعد هلاکم بگذار
سر در قدم طارم تاکم بگذار
...
در هجر حزین، از غم جانکاه از حزین لاهیجی رباعی 1172
1. در هجر حزین، از غم جانکاه بمیر
چون شمع سحرگاه، به یک آه بمیر
...
ای دستخوش هزار سودا از حزین لاهیجی رباعی 1173
1. ای دستخوش هزار سودا هشدار
ای غافل از اندیشهٔ عقبا هشدار
...
با سرمه چو شد نرگس عیّار از حزین لاهیجی رباعی 1174
1. با سرمه چو شد نرگس عیّار تو یار
شد چون دل شب، روز گرفتار تو تار
...