ز خود دور آن دلارا را نمی دانم نمی دانم از حزین لاهیجی غزل 683
1. ز خود دور آن دلارا را نمی دانم نمی دانم
جدا از موج، دریا را نمی دانم نمی دانم
غم دنیا ندارم، در پی عقبا نمی مانم از حزین لاهیجی غزل 684
1. غم دنیا ندارم، در پی عقبا نمی مانم
به شغل دشمنان، از دوست هرگز وا نمی مانم
ای دوست به هر منزل، همخانه تو را یابم از حزین لاهیجی غزل 685
1. ای دوست به هر منزل، همخانه تو را یابم
در کشور جان و دل، جانانه تو را یابم
موسی صفت به داغ ظهور تو سوختیم از حزین لاهیجی غزل 686
1. موسی صفت به داغ ظهور تو سوختیم
نزدیکی و ز آتش دور تو سوختیم
پیش از ظهور جلوهٔ جانانه سوختیم از حزین لاهیجی غزل 687
1. پیش از ظهور جلوهٔ جانانه سوختیم
آتش به سنگ بود که ما خانه سوختیم
شیر و شکر ز تلخی ایّام می کشم از حزین لاهیجی غزل 688
1. شیر و شکر ز تلخی ایّام می کشم
از زهر چشم، روغن بادام می کشم
بود تا چند در دل حسرت آن خوش بر و دوشم از حزین لاهیجی غزل 689
1. بود تا چند در دل حسرت آن خوش بر و دوشم
هلال آسا کشد خمیازهٔ خورشید آغوشم؟
سر تا قدم از خون جگر، غیرت باغم از حزین لاهیجی غزل 690
1. سر تا قدم از خون جگر، غیرت باغم
گلرنگ تر از لاله بود پنبهٔ داغم
ترسم که پریشان شود از ناله غبارم از حزین لاهیجی غزل 691
1. ترسم که پریشان شود از ناله غبارم
در کوی تو خاموشی از آن است شعارم
معنی کناره گیرد اگر از میان روم از حزین لاهیجی غزل 692
1. معنی کناره گیرد اگر از میان روم
خالی شود جهان چو برون از جهان روم
طعنه هرگز به دل آزاری خاری نزدم از حزین لاهیجی غزل 693
1. طعنه هرگز به دل آزاری خاری نزدم
خنده چون گل به وفاداری یاری نزدم
برق آهی ز جگر در شب تاری نزدیم از حزین لاهیجی غزل 694
1. برق آهی ز جگر در شب تاری نزدیم
روز درماندگی دل، در یاری نزدیم