ای کرده همه بدی به جایم از غزنوی غزل 49
1. ای کرده همه بدی به جایم
دریاب که شد ز جای پایم
تن در بد و نیک یار دادیم از غزنوی غزل 50
1. تن در بد و نیک یار دادیم
دل در غم آن نگار دادیم
زار بکشتی تو از آن می زیم از غزنوی غزل 51
1. زار بکشتی تو از آن می زیم
تا تو بدانی که چسان می زیم
سرو را چون سوی آن گردون اعلا آمدیم از غزنوی غزل 52
1. سرو را چون سوی آن گردون اعلا آمدیم
ابر گشتم ابر کز پستی به بالا آمدیم
ای همچو گل مطیع تو با برگ و بانوان از غزنوی غزل 53
1. ای همچو گل مطیع تو با برگ و بانوان
وی همچو گل حسود تو بیرنگ و ناروان
ای صنم ماه روی هر چه توانی مکن از غزنوی غزل 54
1. ای صنم ماه روی هر چه توانی مکن
هست ترا جور خوی تا بتوانی مکن
ای بهار جان و دل بخرام یکره در چمن از غزنوی غزل 55
1. ای بهار جان و دل بخرام یکره در چمن
غمزه خون خوار را یک باره بر آتش بزن
ای حلقه زلفین تو دام گل و سوسن از غزنوی غزل 56
1. ای حلقه زلفین تو دام گل و سوسن
هستیم به بوی تو غلام گل و سوسن
ای بر فلک رسیده خروش از سماع تو از غزنوی غزل 57
1. ای بر فلک رسیده خروش از سماع تو
پر در شده خزانه گوش از سماع تو
ای ابر گلستان معالی کرم تو از غزنوی غزل 58
1. ای ابر گلستان معالی کرم تو
بر قبه عالم زده دولت علم تو
ای مرا بیشه دوستداری تو از غزنوی غزل 59
1. ای مرا بیشه دوستداری تو
همه امید من بیاری تو
ای صاحب آن دو زلف کوتاه از غزنوی غزل 60
1. ای صاحب آن دو زلف کوتاه
شب پوش منه تو بر رخ ماه