خه خه که چو بوالعجب نگاری از غزنوی غزل 73
1. خه خه که چو بوالعجب نگاری
یارب که چه دلفریب یاری
ای ز من آزرده یار من گناهی دارمی از غزنوی غزل 74
1. ای ز من آزرده یار من گناهی دارمی
یا به جز در سایه زلفت پناهی دارمی
ای چشمه آب زندگانی از غزنوی غزل 75
1. ای چشمه آب زندگانی
وی شعله آتش جوانی
بی تو دردی است ز هر درمانی از غزنوی غزل 76
1. بی تو دردی است ز هر درمانی
اینت بی دردی و بی درمانی
جانا تو به دیگران چه مانی از غزنوی غزل 77
1. جانا تو به دیگران چه مانی
کاسایش جان یک جهانی
منم در عشق تو جسمی و جانی از غزنوی غزل 78
1. منم در عشق تو جسمی و جانی
کشیده پوستی بر استخوانی
ایکه دل را دل و جان را جانی از غزنوی غزل 79
1. ایکه دل را دل و جان را جانی
وز دل و جان چه نکوتر آنی
ای باد روح پرور زنهار اگر توانی از غزنوی غزل 80
1. ای باد روح پرور زنهار اگر توانی
امشب لطافتی کن آنجا گذر که دانی
رخ بپوش از قمر چه می خواهی از غزنوی غزل 81
1. رخ بپوش از قمر چه می خواهی
لب بیار از شکر چه می خواهی
ساقیا وقتست اگر ما را شرابی در دهی از غزنوی غزل 82
1. ساقیا وقتست اگر ما را شرابی در دهی
مجلس ما را ز باده رونق دیگر دهی
ای گوهر کیمیای شاهی از غزنوی غزل 83
1. ای گوهر کیمیای شاهی
آرایش تخت و بارگاهی