افکند دلم به کوی دلداری رخت از مجد همگر رباعی 49
1. افکند دلم به کوی دلداری رخت
و آورد به رویم ز غمش کاری سخت
...
آن روز که با من به عنایت بد از مجد همگر رباعی 50
1. آن روز که با من به عنایت بد بخت
بر تاج که مشتریم می زد تخت
...
گر کسری و دارا شوی از دولت از مجد همگر رباعی 51
1. گر کسری و دارا شوی از دولت و بخت
ور افسر و خاقان شوی از افسر و تخت
...
گر مه ز درت کلاف زرین اندوخت از مجد همگر رباعی 52
1. گر مه ز درت کلاف زرین اندوخت
ور چرخ قبای کحلی از جود تو دوخت
...
دوش ازتف آه من شباهنگ بسوخت از مجد همگر رباعی 53
1. دوش ازتف آه من شباهنگ بسوخت
دلهای جهان بر من دلتنگ بسوخت
...
تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت از مجد همگر رباعی 54
1. تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت
آب مژه از دیده من سیل انگیخت
...
از غیرت شیرین قد چون نیشکرت از مجد همگر رباعی 55
1. از غیرت شیرین قد چون نیشکرت
می بگذرم و ننگرم اندر گذرت
...
خواهم که به دیده و سرآیم به از مجد همگر رباعی 56
1. خواهم که به دیده و سرآیم به درت
صد قصه ز غصه دل آرم به برت
...
تا ظن نبری که من نفورم زبرت از مجد همگر رباعی 57
1. تا ظن نبری که من نفورم زبرت
یا نیز به کام دل صبورم ز برت
...
چون یاد کنم با دل ریش از سفرت از مجد همگر رباعی 58
1. چون یاد کنم با دل ریش از سفرت
ترسم ز هلاک جان خویش از سفرت
...
گفتی که به شیرمردی آرم زیرت از مجد همگر رباعی 59
1. گفتی که به شیرمردی آرم زیرت
واندازم در معرض صد شمشیرت
...
چون لاله مرا دلی ست پرخون از مجد همگر رباعی 60
1. چون لاله مرا دلی ست پرخون پیوست
برکنده شکوفه وار چون نرگس مست
...