ای تن ز شب دراز دلسوز مباش از مجد همگر رباعی 493
1. ای تن ز شب دراز دلسوز مباش
وی دل ز پی صبح غم اندوز مباش
...
1. ای تن ز شب دراز دلسوز مباش
وی دل ز پی صبح غم اندوز مباش
...
1. گر عاشقی انده کش هجران می باش
با درد در انتظار درمان می باش
...
1. یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش
جرمی که نرفت حسبته لله بخش
...
1. سبحان لله قد و خط و رخسارش
وان ابرو و چشم و لب شکر بارش
...
1. سوگند به خاک قامت چالاکش
نی نی که به جان نازنین پاکش
...
1. دلخسته ام از شنیدن احوالش
کآورد چو نال آن شکرین لب نالش
...
1. شمعی که ازوست عیش می خوران خوش
وز سوز وی است وقت بیداران خوش
...
1. ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش
هنگام فریب عشوه و ناز تو خوش
...
1. ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش
وی چون دهن تنگ تو پیغام تو خوش
...
1. سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش
خاک همه شهر برفشاندم شب دوش
...
1. خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش
نیکی و بدی به وقت خویش آید پیش
...
1. ای روی تو آراسته بی آرایش
دیدار تو داده روح را آسایش
...