گر سرو قد خوشت به بر در گیرد از مجد همگر رباعی 337
1. گر سرو قد خوشت به بر در گیرد
آنهم رسدش که ناز از سر گیرد
...
هر شب سپه غم تو راهم گیرد از مجد همگر رباعی 338
1. هر شب سپه غم تو راهم گیرد
حلق دل تنگ بی گناهم گیرد
...
مگذار که کار دل قراری گیرد از مجد همگر رباعی 339
1. مگذار که کار دل قراری گیرد
یا همنفسی و غمگساری گیرد
...
نه در تو فغان و یاربم می گیرد از مجد همگر رباعی 340
1. نه در تو فغان و یاربم می گیرد
نه در رخ تو آه شبم می گیرد
...
لافی ز تو پیش کس نمی یارم از مجد همگر رباعی 341
1. لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد
جز با تو دم هوس نمی یارم زد
...
دم بی رخ یار نازنین نتوان از مجد همگر رباعی 342
1. دم بی رخ یار نازنین نتوان زد
لاف از دل وصبر بیش ازین نتوان زد
...
بی بزم تو چشم جام می خون ریزد از مجد همگر رباعی 343
1. بی بزم تو چشم جام می خون ریزد
بی چهره تو باغ چه رنگ آمیزد
...
آن روز که آوازه محشر خیزد از مجد همگر رباعی 344
1. آن روز که آوازه محشر خیزد
از چشم و دلم صورت دلبر خیزد
...
در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد از مجد همگر رباعی 345
1. در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد
ور خصم به قصد کشتنم برخیزد
...
شاها کرمت از پی آن برخیزد از مجد همگر رباعی 346
1. شاها کرمت از پی آن برخیزد
تا رسم تکبر زمیان برخیزد
...
اول سخنم چو از زبان برخیزد از مجد همگر رباعی 347
1. اول سخنم چو از زبان برخیزد
واول حرفم چو از بیان برخیزد
...
گل کیست که در رونق خد تو رسد از مجد همگر رباعی 348
1. گل کیست که در رونق خد تو رسد
یا ماه که در حسن به حد تو رسد
...