غم از دلم به جدائی جدا نمی گردد از مجد همگر غزل 37
1. غم از دلم به جدائی جدا نمی گردد
دلم ز بند ملامت رها نمی گردد
سر آن ندارد این دل که ز عشق سر از مجد همگر غزل 38
1. سر آن ندارد این دل که ز عشق سر ندارد
سر عشق می نگیرد به خودم نمی گذارد
یا آن دل گم گشته به من باز رسانید از مجد همگر غزل 39
1. یا آن دل گم گشته به من باز رسانید
یا جان ز تن رفته به تن باز رسانید
دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود از مجد همگر غزل 40
1. دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود
که دل بنده ز بند غمت آزاد نبود
ترا تا دل بسان سنگ باشد از مجد همگر غزل 41
1. ترا تا دل بسان سنگ باشد
مرا هم دل بدینسان تنگ باشد
حبذا نزهت بادی که ز بغداد آید از مجد همگر غزل 42
1. حبذا نزهت بادی که ز بغداد آید
خاصه کز مسکن آن حور پریزاد آید
مراد من ز وصال تو برنمی‌آید از مجد همگر غزل 43
1. مراد من ز وصال تو برنمی‌آید
بلای عشق تو بر من به سر نمی‌آید
شکرش در سخن گهر ریزد از مجد همگر غزل 44
1. شکرش در سخن گهر ریزد
خنده اش پسته بر شکر ریزد
آخر ای باغ امیدم گل شادی به برآر از مجد همگر غزل 45
1. آخر ای باغ امیدم گل شادی به برآر
آخرای ای صبح نویدم شب هجران به سر آر
یارب این واقعه کی بر دل من کرد از مجد همگر غزل 46
1. یارب این واقعه کی بر دل من کرد گذر
که بزودی کند آن سنگدل آهنگ سفر
بردی دل من ز چشم مخمور از مجد همگر غزل 47
1. بردی دل من ز چشم مخمور
ای چشم بدان ز چشم تو دور