چشم تو که سحر بابل است از حافظ شیرازی رباعی 24
1. چشم تو که سحر بابل است استادش
یا رب که فسونها برواد از یادش
...
ای دوست دل از جفای دشمن از حافظ شیرازی رباعی 25
1. ای دوست دل از جفای دشمن درکش
با روی نکو شراب روشن درکش
...
ماهی که نظیر خود ندارد از حافظ شیرازی رباعی 26
1. ماهی که نظیر خود ندارد به جمال
چون جامه ز تن برکشد آن مشکین خال
...
در باغ چو شد باد صبا دایهٔ از حافظ شیرازی رباعی 27
1. در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل
...
لب باز مگیر یک زمان از از حافظ شیرازی رباعی 28
1. لب باز مگیر یک زمان از لب جام
تا بستانی کام جهان از لب جام
...
در آرزوی بوس و کنارت مردم از حافظ شیرازی رباعی 29
1. در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم
...
عمری ز پی مراد ضایع دارم از حافظ شیرازی رباعی 30
1. عمری ز پی مراد ضایع دارم
وز دور فلک چیست که نافع دارم
...
من حاصل عمر خود ندارم از حافظ شیرازی رباعی 31
1. من حاصل عمر خود ندارم جز غم
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم
...
چون باده ز غم چه بایدت از حافظ شیرازی رباعی 32
1. چون باده ز غم چه بایدت جوشیدن
با لشگر غم چه بایدت کوشیدن
...
ای شرمزده غنچهٔ مستور از حافظ شیرازی رباعی 33
1. ای شرمزده غنچهٔ مستور از تو
حیران و خجل نرگس مخمور از تو
...
چشمت که فسون و رنگ می‌بارد از حافظ شیرازی رباعی 34
1. چشمت که فسون و رنگ می‌بارد از او
افسوس که تیر جنگ می‌بارد از او
...
ای باد حدیث من نهانش می‌گو از حافظ شیرازی رباعی 35
1. ای باد حدیث من نهانش می‌گو
سر دل من به صد زبانش می‌گو
...