مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مست از حافظ غزل 24
1. مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مست
که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست
شکفته شد گل حَمرا و گشت بلبل مست از حافظ غزل 25
1. شکفته شد گل حَمرا و گشت بلبل مست
صلایِ سرخوشی، ای صوفیان باده پرست
زلف آشفته و خِوی کرده و خندان لب و مست از حافظ غزل 26
1. زلف آشفته و خِوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صُراحی در دست
در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست از حافظ غزل 27
1. در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست
به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست از حافظ غزل 28
1. به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست
که مونسِ دمِ صبحم، دعای دولت توست
ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟ از حافظ غزل 29
1. ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟
خُم گو سر خود گیر، که خُمخانه خراب است
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست از حافظ غزل 30
1. زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره‌گر از چار سو ببست
آن شبِ قدری که گویند اهل خلوت امشب است از حافظ غزل 31
1. آن شبِ قدری که گویند اهل خلوت امشب است
یا رب این تأثیرِ دولت در کدامین کوکب است؟
خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست از حافظ غزل 32
1. خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست
گشادِ کارِ من اندر کرشمه‌های تو بست
خلوت گُزیده را به تماشا چه حاجت است از حافظ غزل 33
1. خلوت گُزیده را به تماشا چه حاجت است
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است
رَواقِ منظرِ چشمِ من آشیانهٔ توست از حافظ غزل 34
1. رَواقِ منظرِ چشمِ من آشیانهٔ توست
کَرَم نما و فرود آ که خانه خانهٔ توست