از مرغ چمن، به گل سزاوارترم از قدسی مشهدی رباعی 480
1. از مرغ چمن، به گل سزاوارترم
بر شعله، ز پروانه گرفتارترم
...
با آن که گذشت در نقاب از از قدسی مشهدی رباعی 481
1. با آن که گذشت در نقاب از نظرم
گویی که فتاد آفتاب از نظرم
...
در وصل تو دیده بر زمین از قدسی مشهدی رباعی 482
1. در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم
در باغم و از حسرت گل می‌سوزم
...
از خاک درت گر چو صبا برخیزم از قدسی مشهدی رباعی 483
1. از خاک درت گر چو صبا برخیزم
یا رب به کجا فتم، کجا برخیزم
...
شب‌ها که ز هجر، آب گردد از قدسی مشهدی رباعی 484
1. شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم
وز آتش دل، کباب گردد نفسم
...
گردون زند از کین تو هر از قدسی مشهدی رباعی 485
1. گردون زند از کین تو هر صبحی دم
روزی کند از عمر تو هر شامی کم
...
در عشق به آن بهانه جو نزدیکم از قدسی مشهدی رباعی 486
1. در عشق به آن بهانه جو نزدیکم
وصلش دارد به خود نکو نزدیکم
...
چون آینه، گر به ساده‌لوحی از قدسی مشهدی رباعی 487
1. چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم
این بس بود از ساده‌دلی ماحصلم
...
خود کرد به لطف اگرچه اول از قدسی مشهدی رباعی 488
1. خود کرد به لطف اگرچه اول رامم
زود از نظر افکند بت خودکامم
...
هرچند نواسنج قدیم چمنم از قدسی مشهدی رباعی 489
1. هرچند نواسنج قدیم چمنم
یا تازه به معنی و به صورت کهنم
...
گفتی که لب آلوده به می از قدسی مشهدی رباعی 490
1. گفتی که لب آلوده به می چند کنم
گر می نبود، دل به چه خرسند کنم؟
...
از خوف، گهی خاطر خود ریش از قدسی مشهدی رباعی 491
1. از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم
گه تکیه به عفو بخشش‌اندیش کنم
...