قدسی که غم عشق تو بنیادش از قدسی مشهدی رباعی 217
1. قدسی که غم عشق تو بنیادش برد
جز یاد تو هرچه بود از یادش برد
...
هر چیز که از کون و مکان از قدسی مشهدی رباعی 218
1. هر چیز که از کون و مکان می‌گذرد
از توست که آن یکان یکان می‌گذرد
...
بد کرد زبانم و بد بی حد از قدسی مشهدی رباعی 219
1. بد کرد زبانم و بد بی حد کرد
خوی تو، مکافات یکی را صد کرد
...
جز شرع رسول هرکه راهی از قدسی مشهدی رباعی 220
1. جز شرع رسول هرکه راهی سر کرد
خود را به دو کون، ناقص و ابتر کرد
...
گر از دل تو غمی تراوش می‌کرد از قدسی مشهدی رباعی 221
1. گر از دل تو غمی تراوش می‌کرد
خون جگرت دمی تراوش می‌کرد
...
غم‌دیده، فریب سور عالم از قدسی مشهدی رباعی 222
1. غم‌دیده، فریب سور عالم نخورد
بر هم خورد ار جهان، دلش غم نخورد
...
هر صبح، فلک کم هر اختر از قدسی مشهدی رباعی 223
1. هر صبح، فلک کم هر اختر گیرد
کز مهر، کسی یک اخترش برگیرد
...
هرکس که پی بخت سیاهش گیرد از قدسی مشهدی رباعی 224
1. هرکس که پی بخت سیاهش گیرد
هر گام، بلایی سر راهش گیرد
...
چون طبع خرد غباری از من از قدسی مشهدی رباعی 225
1. چون طبع خرد غباری از من گیرد
دانسته، فلک شماری از من گیرد
...
جز مسکن خویش هر که جایی از قدسی مشهدی رباعی 226
1. جز مسکن خویش هر که جایی گیرد
از مهر فلک دلش صفایی گیرد
...
هرکس دل خود وقف محبت سازد از قدسی مشهدی رباعی 227
1. هرکس دل خود وقف محبت سازد
رخت هوس از خانه برون اندازد
...
دل پیش ز دردم از قرار اندازد از قدسی مشهدی رباعی 228
1. دل پیش ز دردم از قرار اندازد
کی کار مرا به وقت کار اندازد؟
...