از ره به خواهش دل شیدا چه از قدسی مشهدی غزل 442
1. از ره به خواهش دل شیدا چه می‌روی
گر عاشقی، به کوی تمنا چه می‌روی
گر چو شمع آتش برآید از گریبان از قدسی مشهدی غزل 443
1. گر چو شمع آتش برآید از گریبان کسی
به که باشد گردنش بی طوق فرمان کسی
نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی از قدسی مشهدی غزل 444
1. نخیزد از دل مرغان باغ، افغانی
که ناخنی نزند بر دل پریشانی
تا چند از پی دل شیدا رود کسی از قدسی مشهدی غزل 445
1. تا چند از پی دل شیدا رود کسی
دنبال او نکوست که تنها رود کسی
تاوان قتل صید زبون نیست از قدسی مشهدی غزل 446
1. تاوان قتل صید زبون نیست بر کسی
منت برای قطره خون نیست بر کسی
سرم شد باز گرم از مژده بیجای از قدسی مشهدی غزل 447
1. سرم شد باز گرم از مژده بیجای سودایی
به غم دل را بشارت ده، که عاشق می‌شوم جایی
من و تا روز، هر شب در فراق از قدسی مشهدی غزل 448
1. من و تا روز، هر شب در فراق چشم میگونی
به دل پیکان پر زهری، به لب پیمانه خونی
نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، از قدسی مشهدی غزل 449
1. نوشم ز بس چو باده، ز پیمانه، دوستی
جوشد چو خونم از دل دیوانه، دوستی
چند جفا شیوه و عادت کنی؟ از قدسی مشهدی غزل 450
1. چند جفا شیوه و عادت کنی؟
وقت نیامد که مروت کنی؟
آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی از قدسی مشهدی غزل 451
1. آرزوی ما کند با مدعا بیگانگی
عشق را باشد نصیب از آشنا بیگانگی
نماند در بدنم جان ز جستجوی از قدسی مشهدی غزل 452
1. نماند در بدنم جان ز جستجوی گلی
مگر نسیم کند زنده‌ام به بوی گلی
چنان افتاده‌ام از کار، از قدسی مشهدی غزل 453
1. چنان افتاده‌ام از کار، بهر لاله رخساری
که غیر از دیدن رویش نمی‌آید ز من کاری