یک نیمه جهان سر او باغ شاه است از قطران تبریزی رباعی 25
1. یک نیمه جهان سر او باغ شاه است
یک نیم دگر سر او لشگر گاه است
ماننده شیر نر شمس الدین است از قطران تبریزی رباعی 26
1. ماننده شیر نر شمس الدین است
بر خلق فکنده فر شمس الدین است
بر ملک فکنده برخ شمس الامراست از قطران تبریزی رباعی 27
1. بر ملک فکنده برخ شمس الامراست
وز ملک ربوده نرخ شمس الامراست
تا پرده روی ماه من عنبر گشت از قطران تبریزی رباعی 28
1. تا پرده روی ماه من عنبر گشت
آن دل که بر او فتنه شدی زو برگشت
با آنکه دلم از غم هجرت خونست از قطران تبریزی رباعی 29
1. با آنکه دلم از غم هجرت خونست
شادی بغم توام ز غم افزونست
چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت از قطران تبریزی رباعی 30
1. چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت
بر چهره هزار گل ز رازم بشکفت
نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج از قطران تبریزی رباعی 31
1. نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج
کاری که کنی نخست با عقل بسنج
تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج از قطران تبریزی رباعی 32
1. تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج
هر روز یکی درد دلم گردد پنج
صد بار بدل پند بکردم نشنید از قطران تبریزی رباعی 33
1. صد بار بدل پند بکردم نشنید
وز خود رائی بدو رسید آنچه رسید
هر کان رخ و آن زلف و لب دید از قطران تبریزی رباعی 34
1. هر کان رخ و آن زلف و لب دید
می معدن سیم و روز جفت شب دید
گویند بهر درد بود صابر مرد از قطران تبریزی رباعی 35
1. گویند بهر درد بود صابر مرد
تا کی خورم اندوه و غم و حسرت و درد
آنی که دل من از تو خرم گردد از قطران تبریزی رباعی 36
1. آنی که دل من از تو خرم گردد
روی تو همی چراغ عالم گردد