تا کی باشم صبور در محنت دوست از قطران تبریزی رباعی 13
1. تا کی باشم صبور در محنت دوست
کارام دل و جان من از دیدن اوست
چون دیده من دید ترا روز نخست از قطران تبریزی رباعی 14
1. چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
آنی که وفا نباید از مهر تو جست از قطران تبریزی رباعی 15
1. آنی که وفا نباید از مهر تو جست
در وعده مخالفی و در پیمان سست
چون جان و روان خویشتن داشتمت از قطران تبریزی رباعی 16
1. چون جان و روان خویشتن داشتمت
دشمن بودی و دوست انگاشتمت
تا من بودم بود مرا دولت جفت از قطران تبریزی رباعی 17
1. تا من بودم بود مرا دولت جفت
وین دولت بیدارم یک روز نخفت
بالات بود بسان سروان بهشت از قطران تبریزی رباعی 18
1. بالات بود بسان سروان بهشت
با خال تو خال حور فردوسی زشت
دارنده داد و دین ملک مملانست از قطران تبریزی رباعی 19
1. دارنده داد و دین ملک مملانست
چون شیر بروز کین ملک مملانست
آرام دل ولی ملک مملانست از قطران تبریزی رباعی 20
1. آرام دل ولی ملک مملانست
از مهر و وفا ملی ملک مملانست
تابنده چو خورشید ملک مملانست از قطران تبریزی رباعی 21
1. تابنده چو خورشید ملک مملانست
ماننده جمشید ملک مملانست
دلدار مرا بر دل من رحمت نیست از قطران تبریزی رباعی 22
1. دلدار مرا بر دل من رحمت نیست
تن را بجفا و جور او طاقت نیست
از هجر تو ابر چشم باران ریز است از قطران تبریزی رباعی 23
1. از هجر تو ابر چشم باران ریز است
بر جان و دلم غم تو آتش بیز است
هنگام سخا و جامه و جام تراست از قطران تبریزی رباعی 24
1. هنگام سخا و جامه و جام تراست
فرمان شهان و نامه و نام تراست