می‌کنم کعبه صفت طوف سر کوی کسی از قصاب کاشانی غزل 299
1. می‌کنم کعبه صفت طوف سر کوی کسی
برده از راه دلم را خم ابروی کسی
هرگز به کام دل ننشستیم رو‌به‌روی از قصاب کاشانی غزل 300
1. هرگز به کام دل ننشستیم رو‌به‌روی
یک لحظه با وصال تو ای ترک تند خوی
ای مهر دل‌فروز گل روی کیستی از قصاب کاشانی غزل 301
1. ای مهر دل‌فروز گل روی کیستی
وی ماه نو نمونه ابروی کیستی
ای تندخو ز چیست که یارم نمی‌شوی از قصاب کاشانی غزل 302
1. ای تندخو ز چیست که یارم نمی‌شوی
یک لحظه راحت دل زارم نمی‌شوی
نفس در سینه‌ام چون ناله تار است پنداری از قصاب کاشانی غزل 303
1. نفس در سینه‌ام چون ناله تار است پنداری
بساط عشرتم گرم از دل زار است پنداری
در کعبه و بتخانه ز حسن تو صنم های از قصاب کاشانی غزل 304
1. در کعبه و بتخانه ز حسن تو صنم های
عشق آمده و ریخته دل بر سر هم های
بس که کردم گریه شد خونابم از اعضا تهی از قصاب کاشانی غزل 305
1. بس که کردم گریه شد خونابم از اعضا تهی
دیده‌ام شد ز انتظار او ز دیدن‌ها تهی
بازآ که ز دل زنگ‌زدا بلکه تو باشی از قصاب کاشانی غزل 306
1. بازآ که ز دل زنگ‌زدا بلکه تو باشی
روشنگر آیینه ما بلکه تو باشی
بینا نیم آن لحظه که با ما تو نباشی از قصاب کاشانی غزل 307
1. بینا نیم آن لحظه که با ما تو نباشی
بی دیده‌ام آن روز که پیدا تو نباشی
بگذشت ز حد کار دل زار کجایی از قصاب کاشانی غزل 308
1. بگذشت ز حد کار دل زار کجایی
مردم ز غم ای مونس غم‌خوار کجایی
به خود چند ای دل بی‌طاقت از افسانه‌ها پیچی از قصاب کاشانی غزل 309
1. به خود چند ای دل بی‌طاقت از افسانه‌ها پیچی
چو موی دیده آتش هر زمان بر شانه‌ها پیچی