با هیچ رسید این صفت باده فروشان از قاسم انوار غزل 503
1. با هیچ رسید این صفت باده فروشان
دایم ز سر سود شود مایه گریزان
بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جهان از قاسم انوار غزل 504
1. بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جهان
ظاهرست از همه اعیان و در اعیان پنهان
بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیران از قاسم انوار غزل 505
1. بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیران
یک جام به ز صد جم در بزم می پرستان
بقدر جام بود شور و حالت مستان از قاسم انوار غزل 506
1. بقدر جام بود شور و حالت مستان
هزار جان گرامی فدای رطل گران
بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان سرگردان از قاسم انوار غزل 507
1. بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان سرگردان
ازین سودا خبر داری، ز سودا آیتی بر خوان
بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان از قاسم انوار غزل 508
1. بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان
بیا، که شهر شد ایمن ز حیله شیطان
تربیت میکند مرا جانان از قاسم انوار غزل 509
1. تربیت میکند مرا جانان
تهنیت می فرستم از دل و جان
تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانان از قاسم انوار غزل 510
1. تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانان
جان راهبر دل شد و دل راهبر جان
جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان از قاسم انوار غزل 511
1. جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان
جانم ز دست غم بیکی جرعه واستان
چندان که گفتم: خاطر مرنجان از قاسم انوار غزل 512
1. چندان که گفتم: خاطر مرنجان
رنجید و رنجانید آن شاه خوبان
حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان جان از قاسم انوار غزل 513
1. حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان جان
زهی حکمت،زهی قدرت، زهی سلطان جاویدان!