در کعبه و بت خانه بجز یار از قاسم انوار غزل 467
1. در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم
در گنج رسیدیم ولی مار ندیدیم
1. در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم
در گنج رسیدیم ولی مار ندیدیم
1. هزاران بحر در دردانه دیدیم
درخت کون را در دانه دیدیم
1. جانا، بجز از تو کس نداریم
وز لطف تو بس امیدواریم
1. عمریست که سودای سر زلف تو داریم
دیریست که از نرگس مستت بخماریم
1. غیر از تو کس دگر نداریم
وز تو نفسی بسر نداریم
1. ما در دل و جان آتش سودای تو داریم
و اندر دو جهان عشق و تمنای تو داریم
1. ما عاشق و رند و پاکبازیم
در قبله عشق در نمازیم
1. ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم
گه باده بنوشیم و گهی باده فروشیم
1. با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم
با چشم تو ز خانه خمار فارغیم
1. گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم
لیک در غور حقیقت همه ما میرانیم
1. لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستانیم
گرچه مستیم ولی فن ترا می دانیم
1. ما و این عشق دل افروز، که جان در جانیم
با خود از عشق چه گوییم؟ که عین آنیم