مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم از قاسم انوار غزل 455
1. مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم
می رسد باده صافی ز کرمهای کریم
میان آتش سوزان علم فراخته ایم از قاسم انوار غزل 456
1. میان آتش سوزان علم فراخته ایم
سعادت دو جهان در ادب شناخته ایم
ما در هوای عشق تو سرمست باده‌ایم از قاسم انوار غزل 457
1. ما در هوای عشق تو سرمست باده‌ایم
چون شمع روشنیم و به خدمت ستاده‌ایم
پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم از قاسم انوار غزل 458
1. پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم
بهر درمان دل خود بطبیب آمده ایم
گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟ از قاسم انوار غزل 459
1. گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟
پس درین دیر مغان ما بچه کار آمده ایم
مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم از قاسم انوار غزل 460
1. مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم
خفته بودیم بآواز تو بیدار شدیم
اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم از قاسم انوار غزل 461
1. اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم
چون عشق رو بما شد مستقبل آمدیم
ما در جهان کون برای تو آمدیم از قاسم انوار غزل 462
1. ما در جهان کون برای تو آمدیم
بهر تو آمدیم و برای تو آمدیم
این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم از قاسم انوار غزل 463
1. این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم
وین هدایت ابدی گشت که رویت دیدیم
در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدیم از قاسم انوار غزل 464
1. در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدیم
هرجا که رسیدیم بجز یار ندیدیم
ما در طلب دوست فراوان بدویدیم از قاسم انوار غزل 465
1. ما در طلب دوست فراوان بدویدیم
بسیار دویدیم ولیکن نرسیدیم
در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم از قاسم انوار غزل 466
1. در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم
جز روی خوشت مشرق انوار ندیدیم