لب عالم منم،چه لب؟لب لب از قاسم انوار غزل 37
1. لب عالم منم،چه لب؟لب لب
منکر این سخن مباش، «فتب »
«اسمعوا منی، یا اولی الالباب از قاسم انوار غزل 38
1. «اسمعوا منی، یا اولی الالباب »:
همه لبند و دوست لب لباب
ای از جمال روی تو تابنده آفتاب از قاسم انوار غزل 39
1. ای از جمال روی تو تابنده آفتاب
وز آفتاب روی تو خورشید در حجاب
ای رخ زیبای تو رشک مه و آفتاب از قاسم انوار غزل 40
1. ای رخ زیبای تو رشک مه و آفتاب
روی تو و جام می، عکس گل اندر شراب
باده ارزان شد و زهاد خرابند از قاسم انوار غزل 41
1. باده ارزان شد و زهاد خرابند و یباب
ساقی، از جام بلورین تو جان را دریاب
چند ازین افسانهای خاک و آب؟ از قاسم انوار غزل 42
1. چند ازین افسانهای خاک و آب؟
در طلب داری، رخ از دریا متاب
سخنی می رود به صدق و صواب از قاسم انوار غزل 43
1. سخنی می رود به صدق و صواب
جان عالم تویی، به جان دریاب
سخنی می رود بوجه صواب از قاسم انوار غزل 44
1. سخنی می رود بوجه صواب
همه قشرند و دوست لب لباب
شب، همه شب به هوای تو چنین از قاسم انوار غزل 45
1. شب، همه شب به هوای تو چنین مست خراب
بانگ عشق تو بگوشم رسد از چنگ و رباب
عاشقم، خسته ام، خراب و یباب از قاسم انوار غزل 46
1. عاشقم، خسته ام، خراب و یباب
غرق دریای حیرتم، دریاب
«لن ترانی » می رسد از طور موسی از قاسم انوار غزل 47
1. «لن ترانی » می رسد از طور موسی را جواب
چون خطاب از دوست آید سر بنه، گردن متاب
یار همسایه تو شد، دریاب از قاسم انوار غزل 48
1. یار همسایه تو شد، دریاب
همه اینست «خیر ما فی الباب »