غزلیات در دیوان اشعار قاسم انوار

1 بسوخت آتش عشق تو زهد و تقوی را بباد داد ورقهای درس و فتوی را

2 ز عاصفات خدا بحر قهر موجی زد نهنگ عشق فرو برد طور موسی را

3 غرامتست نظر بر مهوسی که ندید میان جلوه صورت جمال معنی را

4 بغیر دیده مجنون کسی نیاورد تاب اشعه لمعات جمال لیلی را

1 هزار بار نمک ریخت بر جراحت ما بشیوهای ملاحت، زهی ملاحت ما!

2 ز دست جور جهان دل خلاص گشت تمام ز سعیها که غمش کرد در حمایت ما

3 هزار تیغ جفا از تو بر جگر خوردیم خلل پذیر نشد ذره ای ارادت ما

4 بیا، که با تو چو آب حیات شیرینست هزار تیغ ستم گر شود حوالت ما

1 باده می ریزند صافی دم بدم در جام ما تا چه خواهد شد ز جام یار ما انجام ما؟

2 ما همه مستیم از آن دولت که بنمودی جمال همچو دولت ناگهان مست آمدی بر بام ما

3 چون سر از خاک لحد در حشر بردارم ز خواب مست و حیران تو باشد جان درد آشام ما

4 لب بلب ما مست آن احسان جاویدان شدیم ساقی از جام لبالب می دهد انعام ما

1 از حد گذشت قصه درد نهان ما ترسم که ناله فاش کند راز جان ما

2 جایی رسید ناله که از آسمان گذشت با او بهیچ جا نرسید این فغان ما

3 ما گم شدیم در طلب حی لایموت از سالکان ره ندهد کس نشان ما

4 نادیده کرد هر نفس از لطف عیب پوش چندین جفا که دید ز ما دلستان ما

1 ای چشم تو در شوخی سرفتنه دوران‌ها خط خوش و رخسارت رشک گل و ریحان‌ها

2 از نرگس مخمورت وز زلف پریشانت سرمست صفا دل‌ها، آغشته غم جان‌ها

3 گفتم که: نکو دانم وصف دهنت، گفتا: در قصه جان ماندی، با دعوی عرفان‌ها

4 در مسجد و میخانه هرجا که روم بینم از درد تو زاری‌ها وز شوق تو افغان‌ها

1 بیادت زنده ام، اینست مشرب مدامت بنده ام، اینست مذهب

2 جمال جان فزایت را بشادی همه امید می داریم، یا رب

3 چو پیدا گشت اسرار «اناالحق » ز غیر او تهی کن قلب و قالب

4 اگر تو سالک راهی بتحقیق شب اندر روز گم شد روز در شب

1 لب عالم منم،چه لب؟لب لب منکر این سخن مباش، «فتب »

2 عقل و جانم ربود و حیران ساخت این بود شاق عشق ونشائه حب

3 گر به جائی رسیده ای،ای دل سخن از ماه گو، چه جای شهب؟

4 گر ترا آه آتشین باشد در دمی حاصلست رفع حجب

1 «اسمعوا منی، یا اولی الالباب »: همه لبند و دوست لب لباب

2 همه در وقت آشکار و نهان این حکایت کنند چنگ و رباب

3 هرچه بشنید در میان آرد بهمان وصف عود در مضراب

4 جز تو کس نیست از ظهور و بطون بهمین شد تمام فصل خطاب

1 ای از جمال روی تو تابنده آفتاب وز آفتاب روی تو خورشید در حجاب

2 اندر میان پرده عزت نشسته ای در آرزوی روی تو مردند شیخ و شاب

3 تا در هوای عشق تو رقصان چو گرد شد مرغ دلم رمید ز سودای خاک و آب

4 تو آفتاب حسنی و ما سایه توایم ای آفتاب حسن ازین سایه رو متاب

1 ای رخ زیبای تو رشک مه و آفتاب روی تو و جام می، عکس گل اندر شراب

2 جمله جهان انتظار، در طلب یار غار تا که ببیند بخواب روی ترا بی حجاب؟

3 در حجب عزتی، در تتق وحدتی چون همگی حیرتی، مست تو شد شیخ و شاب

4 تو ز من از باده پرس وز می آماده پرس آمد ایام وصل، رفت زمان حجاب؟