غزلیات در دیوان اشعار قاسم انوار

1 از پیر مغان گر خبری هست بگویید از باده اگر ما حضری هست بگویید

2 تا چند ملامت که خطیرست ره عشق؟ گر تیر قضا را سپری هست بگویید

3 پران ز پر عشق شد این جان بلا دوست جز عشق اگر بال و پری هست بگویید

4 در بادیه محنت هجران شب تاریک جز پیر مغان راهبری هست؟ بگویید

1 هر کرا در دل و جان عشق و تولا باشد دل و جان مظهر انوار تجلا باشد

2 هر که او غرقه اسرار معانی گردد لاجرم بیت دلش مسجد اقصا باشد

3 هرکه او مست ز جامات وصال تو شود فارغ از جام جم و باده حمرا باشد

4 هرکه مستوری و مستی طلبد در ره عشق این حکایت مگر از علت سودا باشد

1 گاهی درون پرده عزت نهان شود گاهی هزار پرده بدرد،عیان شود

2 گاهی درون پرده جهانی بهم زند گاهی برون پرده جهان در جهان شود

3 گه در طریق عزت امان زمین بود گاهی درون پرده امام زمان شود

4 گاهی امین مدرسه و خانقه بود گاهی امیر کوچه دردی کشان بود

1 در پس آیینه چیست باز نمایید در رخ آیینه رو بروی شمایید

2 در پس آیینه حکمتست و معانی در رخ آیینه در مقام لقایید

3 گر طربی هست در حمایت عشقید ور طلبی هست در امان خدایید

4 یار درین مجلسست چونکه بدیدید زنگ ز آیینه های دل بزدایید

1 صدبار فکر کردم و صد راه آزمود بیچارگیست چاره،زیانست عین سود

2 فریاد جان ما همه از درد دوریست گرنیست آتشی ز کجا خاستست دود؟

3 گرمنع یارنیست پس این دورباش چیست؟ گرنیست ماتمی ز چه شد جامها کبود؟

4 هستی یار مایه شادی جان بسست عاشق چه قدر دارد،اگر بود،اگر نبود؟

1 اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور بنام نیک توان بود در جهان مشهور

2 خلیفه زاده حقی بصورت و معنی بپنج روزه فانی چرا شوی مغرور؟

3 شراب خاص خدا نوش کن، که نوشت باد! چه جای بانگ دف و نای و نغمه طنبور؟

4 خدای یار همه عاشقان رهرو باد! بحق جعفر صادق، بعزت طیفور

1 گدایی می کنم زان یار دلبر گهی بر بام باشم، گاه بر در

2 مرا دل با خراباتست دایم چه گویم قصه محراب و منبر؟

3 نسیم زلف مشکین تو سازد دماغ جان مشتاقان معطر

4 اگر حلاج وار از سر نترسی تو هم منصور باشی، هم مظفر

1 هر گه که یار شیوه ناز ابتدی کند عاشق کسی بودکه دل وجان فدی کند

2 فارغ شد از جهان، بحیات ابد رسید هر جان معتقد که بعشق اقتدی کند

3 از معنی آمدن سوی صورت بدان که چیست معشوق «الست » گوید و عاشق بلی کند

4 غافل مشو، که مایه ظلمات غافلیست با یاد دوست باش،که جان را جلی کند

1 «یحبهم » ز چه رو گشت آن مراد مرید؟ مگر در آینه جان جمال خود را دید؟

2 جمیل بود محب جمال خود دایم هزار گونه گل از بوستان خود می چید

3 زمان زمان زخدا در جهان جان خبرست که عارفان نفروشند تازه را بقدید

4 اگر بنار محبت رسی بسوزانی میان آتش عرفان قلاده تقلید

1 چون ماه من از مشرق انوار بر آمد کام دلم از لمعه دیدار برآمد

2 آن ماه دل افروز چو بنمود جمالش کام دل و جان جمله بیک بار برآمد

3 چون نور تجلی خداوند عیان شد منصور «اناالحق » گو بردار برآمد

4 آن نور چو با دار و رسن رفت بیک بار آتش ز ته که گل فخار برآمد