غزلیات در دیوان اشعار قاسم انوار

1 مست و مستور ندیدیم و گر هم باشد این چنین نادره در ملک جهان کم باشد

2 پیش ما قصه به تزویر و به قرایی نیست مرد عاشق بر ما اعلم و احکم باشد

3 رمز اسرار خدا را نتوان گفت بکس مگر آن یار،که او محرم و محرم باشد

4 این چنین باده که گفتم به کس می نرسد جز از آن یار گرامی، که مکرم باشد

1 مظهر ذات و صفت آدم و عالم باشد جام جم راکه شنیدی دل آدم باشد

2 در ره عشق فناباش و سلیم و تسلیم بعد ازین دعوی عشق از تو مسلم باشد

3 دل،که با عشق و محبت نبود محرومست دل نباشد، به یقین خانه ماتم باشد

4 عاشقی را که بود در صفت معشوقی جان او را ز خدا جام دمادم باشد

1 تا دل آشفته آن زلف پریشان باشد دل شوریده من واله و حیران باشد

2 روی جان را بتوان دیدن و خرم گشتن گر دلت آینه نیر عرفان باشد

3 سر توحید توان گفت به هشیاران؟ نی بتوان گفت اگر مجلس مستان باشد

4 هر که دورست ز معنی به حقیقت دیوست گر بصورت مثلا یوسف کنعان باشد

1 عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد بس عجب نبوداگر بی سر و سامان باشد

2 یارب،این بحر غم عشق عجایب بحریست! موج این بحر همه لؤلؤ و مرجان باشد

3 چو در آیم همگی شورش و مستی گردم در مقامی که همه شورش مستان باشد

4 در قیامت،که سراز خاک لحد بردارم به جمال تو دلم واله و حیران باشد

1 گرترا میل دلی سوی دل و جان باشد جان فدای تو کنم،قصه آسان باشد

2 دل بشادی بدهم، جان و جهان دربازم گر دلم عید ترا لایق قربان باشد

3 هر که جان را بهوای تونبازد باری زین سبب عاقبت الامر پشیمان باشد

4 گر تو گویی:زسرجان گرامی بگذار چاره ای نیست،که جان بنده فرمان باشد

1 گر دلم عید ترا لایق قربان باشد اثر بخت نکو،غایت قرب آن باشد

2 می که از دست تو نوشم همه نوشانوشست کمترین جرعه من قلزم و عمان باشد

3 گفت:مستی که خرابست بمهمان آرید گفتم:ای جان و جهان،دولت مستان باشد

4 نفسی محنت مستان چو ببیند،ناچار زود بگریزد،اگر رستم دستان باشد

1 کسی که روی تو بیند چگونه شاد نباشد؟ مرید عشق تو،ای دوست،نامراد نباشد

2 مرا،که قبله جان روی تست اول و آخر یقین که خوشتر ازین مبداء و معاد نباشد

3 سوادچشم مرا کرده ای قبول بشرطی که جز خیال تو نوری درین سواد نباشد

4 نه من توام،نه تو من،هرچه هست جمله تویی،بس که میل جان موحد باتحاد نباشد

1 نه از خطاست که در ابروی تو چین باشد تو نازنینی و ناز تو نازنین باشد

2 قیامتست برآن رخ نقاب زلف،اما نقاب چون بگشایی قیامت این باشد

3 بنفشه گر بلطفت شه ریاحینست به پیش سنبل زلف تو خوشه چین باشد

4 دوای درد مرا مصلحت نمی بینی مگر که مصلحت کار من در ین باشد

1 بپیش درد من درمان چه باشد؟ ز سر بگذر،سر و سامان چه باشد؟

2 چو پیمان را شکستم باز ساقی مرا پیمانه ده،پیمان چه باشد؟

3 گدا آیینه احسان شاهست ز من تاوان مجو،تاوان چه باشد؟

4 اگر نبود گدا هرگز که داند که محسن کیست یا احسان چه باشد؟

1 رنگرز و رنگرزی دیر شد رنگرز از رنگرزی سیر شد

2 نقش خمش چونکه صفایی نداشت رنگرزک خاسر و ادبیر شد

3 رنگ خمش می نشود هیچ راست دیر همی جنبد واین دیر شد

4 همچو که دردی بته خم نشست وز غم این رنگرزی پیر شد