رباعیات در دیوان اشعار غالب دهلوی

1 هر چشمه به بحر همعنان ست اینجا هر خاربنی ثمرفشان ست اینجا

2 از حاصل مرز و بوم بنگاله مپرس نی خامه و هیمه خیزران ست اینجا

1 یارب سودی به روزگاران ما را وجه گل و مل به نوبهاران ما را

2 صرف نمک و جو چه قدر خواهد شد گنجینه این صومعه داران ما را

1 گر دل ز شرر زدوده باشم خود را ور بر دم تیغ سوده باشم خود را

2 حاشا که ز تو ربوده باشم خود را با خوی تو آزموده باشم خود را

1 ای دوست به سوی این فرومانده بیا از کوچه غیر راه گردانده بیا

2 گفتی که مرا مخوان که من مرگ توام بر گفته خویش باش و ناخوانده بیا

1 بر دل ز دو دیده فتح بابست این خواب باران امید را سحابست این خواب

2 زنهار گمان مبر که خوابست این خواب تعبیر ولای بوترابست این خواب

1 بینایی چشم مهر و ماهست این خواب پیرایه پیکر نگاهست این خواب

2 بر صحت ذات شه گواهست این خواب بیداری بخت پادشاهست این خواب

1 یک روز به ترک یاوه گویی غالب رخ روز دگر به باده شویی غالب

2 زین توبه بی بقا چه جویی غالب توبه تب نوبه است گویی غالب

1 غالب چو ز ناسازی فرجام نصیب هم بیم عدو دارم و هم ذوق حبیب

2 تاریخ ولادت من از عالم قدس هم شورش شوق آمد و هم لفظ غریب

1 در عالم بی زری که تلخ ست حیات طاعت نتوان کرد به امید نجات

2 ای کاش ز حق اشارت صوم و صلات بودی به وجود مال چون حج و زکات

1 خوشتر بود آب سوهن از قند و نبات با وی چه سخن ز نیل و جیحون و فرات

2 این پاره عالمی که هندش نامند گویی ظلمات و سوهن ست آب حیات