غزلیات در دیوان اشعار غالب دهلوی

1 تن بر کرانه ضایع دل در میانه غافل چون غرقه ای که ماند رختش به سوی ساحل

2 داغم به شعله زایی انداز برق خاطف سعیم به نارسایی پرواز مرغ بسمل

3 ذوق شهادتم را دست قضا به حنا سیر سعادتم را پای ستاره در گل

4 اندیشه را سراسر حشری ست در برابر نظاره را دمادم برقی ست در مقابل

1 خون قطره قطره می چکد از چشم تر هنوز نگسسته ایم بخیه زخم جگر هنوز

2 با آن که خاک شد به سر راه انتظار پر می زند نفس به هوای اثر هنوز

3 تا خود پس از رسیدن قاصد چه رو دهد؟ خوش می کنم دلی به امید خبر هنوز

4 بختم ز بزم عیش به غربت فگند و من مستم چنان که پا نشناسم ز سر هنوز

1 دیدم آن هنگامه، بیجا خوف محشر داشتم خود همان شورست کاندر زیست در سر داشتم

2 طول روز محشر و تاب مهر ذوقی بود و بس جلوه برقی در ابر دامن تر داشتم

3 تا چه سنجم دوزخ و کوثر که من نیز این چنین آتشی در سینه و آبی به ساغر داشتم

4 دوش بر من عرض کردند آنچه در کونین بود زان همه کالای رنگارنگ دل برداشتم

1 هم به عالم ز اهل عالم بر کنار افتاده‌ام چون امام سبحه بیرون از شمار افتاده‌ام

2 ریزم از وصف رخت گل را شرر در پیرهن آتش رشکم به جان نوبهار افتاده‌ام

3 می‌فشانم بال و در بند رهایی نیستم طایر شوقم به دام انتظار افتاده‌ام

4 کار و بار موج با بحر است خودداری مجوی در شکست خویشتن بی‌اختیار افتاده‌ام

1 سوخت جگر تا کجا رنج چکیدن دهیم رنگ شو ای خون گرم تا به پریدن دهیم

2 عرصه شوق تو را مشت غباریم ما تن چو بریزد ز هم هم به تپیدن دهیم

3 جلوه غلط کرده اند رخ بگشا تا ز مهر ذره و پروانه را مژده دیدن دهیم

4 سبزه ما در عدم تشنه برق بلاست در ره سیل بهار شرح دمیدن دهیم

1 گفتم ز شادی نبودم گنجیدن آسان در بغل تنگم کشید از سادگی در وصل جانان در بغل

2 نازم خطر ورزیدنش وان هرزه دل لرزیدنش چینی به بازی بر جبین دستی به دستان در بغل

3 آه از تنک پیراهنی کافزون شدش تردامنی تا خوی برون داد از حیا گردید عریان در بغل

4 دانش به می درباخته خود را ز من نشناخته رخ در کنارم ساخته از شرم پنهان در بغل

1 دگر نگاه ترا مست ناز می‌خواهم حساب فتنه ز ایام باز می‌خواهم

2 وفا خوش است اگر داغ هم‌فنی بود زبانه‌های سمندرگداز می‌خواهم

3 گذشتم از گله در وصل فرصتم بادا زبان کوته و دست دراز می‌خواهم

4 گرفته خاطر از اسباب و سرخوشی باقی‌ست ترانه‌ای که نگنجد به ساز می‌خواهم

1 داغ تلخ گویانم لذت سم از من پرس محو تندخویانم حیرت رم از من پرس

2 موجی از شرابستم لختی از کبابستم شور من هم از من جوی سوز من هم از من پرس

3 نیست با غنودن ها برگ پر گشودن ها از عدم برون آمد سعی آدم از من پرس

4 نفس چون زبون گردد دیو را به فرمان گیر محرم سلیمانم نقش خاتم از من پرس

1 نه مرا دولت دنیا نه مرا اجر جمیل نه چو نمرود توانا نه شکیبا چو خلیل

2 با رقیبان کف ساقی به می ناب کریم با غریبان لب جیحون به دمی آب بخیل

3 بنه و بار به شبگیر درافگنده به راه آن که دانست سراسیمگی صبح رحیل

4 هان و هان ای گهرین پاره سیمین ساعد کز دم تیغ بلیسی به زبان خون قتیل

1 به خون تپم به سر رهگذر دروغ دروغ نشان دهم به رهت صد خطر دروغ دروغ

2 مرو به گفت بدآموز و بیمناک مباش من و ز ناله تلاش اثر دروغ دروغ

3 فریب وعده بوس و کنار یعنی چه؟ دهن دروغ دروغ و کمر دروغ دروغ

4 طراوت شکن جیب و آستینت کو ز نامه دم مزن ای نامه بر دروغ دروغ