ای کرده بلطف خود مکرم از فضولی بغدادی رباعی 1
1. ای کرده بلطف خود مکرم ما را
وز خاک سیه ساخته آدم ما را
ای معرفتت وسیله خلقت از فضولی بغدادی رباعی 2
1. ای معرفتت وسیله خلقت ما
لطف تو خمیر مایه طینت ما
گر اهل دلی بده رضایی بقضا از فضولی بغدادی رباعی 3
1. گر اهل دلی بده رضایی بقضا
از دایره رضا منه بیرون پا
عشق تو که آزرد دل زار مرا از فضولی بغدادی رباعی 4
1. عشق تو که آزرد دل زار مرا
پر ساخت ز خون دیده خونبار مرا
ای شیفته عشق تو جان و دل از فضولی بغدادی رباعی 5
1. ای شیفته عشق تو جان و دل ما
آمیخته شوق تو آب و گل ما
ای زلف تو سرمایه رسوایی از فضولی بغدادی رباعی 6
1. ای زلف تو سرمایه رسوایی ما
عشق تو بهار گل شیدایی ما
ماییم که نیست هیچ کس همدم از فضولی بغدادی رباعی 7
1. ماییم که نیست هیچ کس همدم ما
ما در غم کس نه ایم و کس در غم ما
عمریست که باز عشق یارست از فضولی بغدادی رباعی 8
1. عمریست که باز عشق یارست مرا
دل در غم عشق بی قرارست مرا
در جان غم عشق تو نهانست از فضولی بغدادی رباعی 9
1. در جان غم عشق تو نهانست مرا
آرام دل و راحت جانست مرا
تا گشت دل زار ز دلدار از فضولی بغدادی رباعی 10
1. تا گشت دل زار ز دلدار جدا
شد طاقت و راحت از دل زار جدا
بخرام که بینم قد رعنای از فضولی بغدادی رباعی 11
1. بخرام که بینم قد رعنای ترا
نظاره کنم چهره زیبای ترا
سودای سر زلف تو دارم از فضولی بغدادی رباعی 12
1. سودای سر زلف تو دارم همه شب
اینست سبب که بی قرارم همه شب