سحر که عامل دین را فزود رونق کار از فضولی قصیده 24
1. سحر که عامل دین را فزود رونق کار
فکند بیم هوا لرزه در تن اشجار
سپیده دم که شد از اختلاط لیل و نهار از فضولی قصیده 25
1. سپیده دم که شد از اختلاط لیل و نهار
ره مخالطه میش گرگ را دشوار
سپیده دم ز می لعل جوی جام بلور از فضولی قصیده 26
1. سپیده دم ز می لعل جوی جام بلور
خواص کوثر کاس و مزاجها کافور
هزار شکر که تقدیر شد زمانه نواز از فضولی قصیده 27
1. هزار شکر که تقدیر شد زمانه نواز
زمانه را به صلاح خلل نماند باز
بسان چنگ بصد پرده می نهفتم راز از فضولی قصیده 28
1. بسان چنگ بصد پرده می نهفتم راز
فغان که ناله بی اختیار شد غماز
دلم دُرجی‌ست اسرار سخن دُرهای غلتانش از فضولی قصیده 29
1. دلم دُرجی‌ست اسرار سخن دُرهای غلتانش
فضای علم دریا فیض حق باران نیسانش
یا من علت بتربته رتبه النجف از فضولی قصیده 30
1. یا من علت بتربته رتبه النجف
تو در شاهواری و خاک نجف صدف
شد از شکوفه چمن را لطافتی حاصل از فضولی قصیده 31
1. شد از شکوفه چمن را لطافتی حاصل
نماند نامیه را از خزان گره در دل
بر آنم که از دلبران بر کنم دل از فضولی قصیده 32
1. بر آنم که از دلبران بر کنم دل
نه سهل است کار چنین رب سهل
ای دل از غم مفکن رخنه بدیوار امل از فضولی قصیده 33
1. ای دل از غم مفکن رخنه بدیوار امل
صبر کن کآخر هر کار بهست از اول
روشنست از سرخی روی شفق بر اهل حال از فضولی قصیده 34
1. روشنست از سرخی روی شفق بر اهل حال
این که او را هست در دل ذره از مهر حال
که یارب این روش آموخت در شفق بهلال از فضولی قصیده 35
1. که یارب این روش آموخت در شفق بهلال
که کرد یکجهتی و گرفت دامن آل