ابیات پراکنده در دیوان اشعار فرخی سیستانی

1 به مهمان هوازی شاد گردم ز دست رنج و غم آزاد گردم

1 پسر آن ملکی تو که به مردی بگشاد زعدن تا خزران و زخزران تا ککری

1 میان خواجه و توو میان خواجه و من تفاوتست چنان چون میان زرو گمست

1 میدانت حربگاهست خون عدوت آب تیغ اسپر غم و شنه اسبان سماع خوش

1 تا نبود چون همای فرخ کرگس همچو نباشد به شبه باز خشین پند

1 زسر ببرد شاخ و ز تن بدرد پوست بصید گاه ز بهر زه کمان تو رنگ

1 ای کرده مرا خنده خریش همه کس مارا ز تو بس جانا مارا ز تو بس

1 د رتنور ویل بادا دشمنت از بلسک چینور آویخته

1 راست گفتی عتاب او بر من هست از بهر بردن جناب

1 از ره صورت باشد چون او گونه عنبر دارد و لادن