کاروانی بی سرا از فرخی سیستانی دیوان اشعار 25
1. کاروانی بی سرا کم داد جمله بارکش
کاروانی دیگرم بخشید بختی جمله رنگ
زسر ببرد شاخ از فرخی سیستانی دیوان اشعار 26
1. زسر ببرد شاخ و ز تن بدرد پوست
بصید گاه ز بهر زه کمان تو رنگ
کوس تو کرده ست از فرخی سیستانی دیوان اشعار 27
1. کوس تو کرده ست بر هر دامن کوهی غریو
اسب تو کرده ست بر هر خامه ریگی صهیل
خیز تا گل چنیم از فرخی سیستانی دیوان اشعار 28
1. خیز تا گل چنیم و لاله چنیم
پیش خسرو بریم و توده کنیم
بر شاد کام از فرخی سیستانی دیوان اشعار 29
1. بر شاد کام
دولت رهی و بخت مطیع و فلک غلام
به مهمان هوازی از فرخی سیستانی دیوان اشعار 30
1. به مهمان هوازی شاد گردم
ز دست رنج و غم آزاد گردم
روز رزم از بیم از فرخی سیستانی دیوان اشعار 31
1. روز رزم از بیم او در دست و در پای عدو
کنده ها گردد رکاب و اژدها گردد عنان
بفروز و بسوز از فرخی سیستانی دیوان اشعار 32
1. بفروز و بسوز پیش خویش امشب
چندان که توان زعود و از چندن
من پیرم و فالج از فرخی سیستانی دیوان اشعار 33
1. من پیرم و فالج شده ام اینک بنگر
تا نولم کژ بینی و کفته شده دندان
یکی شادمانی از فرخی سیستانی دیوان اشعار 34
1. یکی شادمانی بد اندر جهان
خنیده میان کهان و مهان
پیاده سپه آرای از فرخی سیستانی دیوان اشعار 35
1. پیاده سپه آرای او دویست هزار
چو پیل مست و پلنگ نژند و ببردمان
از ره صورت باشد از فرخی سیستانی دیوان اشعار 36
1. از ره صورت باشد چون او
گونه عنبر دارد و لادن