از پی تهنیت روز نو آمد از فرخی سیستانی قصیده 186
1. از پی تهنیت روز نو آمد برشاه
سده فرخ روز دهم بهمن ماه
...
زمانه رغم مرا ای به از فرخی سیستانی قصیده 187
1. زمانه رغم مرا ای به رخ ستیزه ماه
خطی کشید بر آن عارض سپید سیاه
...
به جان تو که نیارم تمام از فرخی سیستانی قصیده 188
1. به جان تو که نیارم تمام کرد نگاه
ز بیم چشم رسیدن بدان دو چشم سیاه
...
ای رسانیده مرا حشمت از فرخی سیستانی قصیده 189
1. ای رسانیده مرا حشمت و جاه تو به جاه
فضل و کردار تو بگرفته ز ماهی تا ماه
...
آن سمن عارض من کرد بناگوش از فرخی سیستانی قصیده 190
1. آن سمن عارض من کرد بناگوش سیاه
دو شب تیره بر آورد زد وگوشه ماه
...
ای صورت بهشتی در صدره از فرخی سیستانی قصیده 191
1. ای صورت بهشتی در صدره بهایی
هرگزمباد روزی از تو مرا جدایی
...
یکی گوهری چون گل بوستانی از فرخی سیستانی قصیده 192
1. یکی گوهری چون گل بوستانی
نه زر وبه دیدار چون زرکانی
...
هنگام گلست ای به دو از فرخی سیستانی قصیده 193
1. هنگام گلست ای به دو رخ چون گل خود روی
همرنگ رخ خویش به باغ اندر گل جوی
...
مهرگان آمد و سیمرغ از فرخی سیستانی قصیده 194
1. مهرگان آمد و سیمرغ بجنبید از جای
تا کجا پرزند امسال و کجا دارد رای
...
ای دوست به صدگونه بگردی از فرخی سیستانی قصیده 195
1. ای دوست به صدگونه بگردی به زمانی
گه خوش سخنی گیری و گه تلخ زبانی
...
به من باز گردای چوجان از فرخی سیستانی قصیده 196
1. به من باز گردای چوجان و جوانی
که تلخست بی تو مرا زندگانی
...
همی سراید چنگ آن نگار از فرخی سیستانی قصیده 197
1. همی سراید چنگ آن نگار چنگسرای
نبید باید و خالی ز گفتگوی سرای
...