دل من همی جست پیوسته یاری از فرخی قصیده 198
1. دل من همی جست پیوسته یاری
که خوش بگذراند بدو روزگاری
ای باد بهاری خبر از یار چه داری از فرخی قصیده 199
1. ای باد بهاری خبر از یار چه داری
پیغام گل سرخ سوی باده کی آری
دل من خواهی و اندوه دل من نبری از فرخی قصیده 200
1. دل من خواهی و اندوه دل من نبری
اینت بیرحمی و بیمهری و بیداد گری
گر مرا از تو به سه بوسه نباشد نظری از فرخی قصیده 201
1. گر مرا از تو به سه بوسه نباشد نظری
اندرین شهر زمن نیز نیابی خبری
ای ابر بهمنی که به چشم من اندری از فرخی قصیده 202
1. ای ابر بهمنی که به چشم من اندری
تن زن زمانکی و بیاسای و کم گری
دلم مهربان گشت بر مهربانی از فرخی قصیده 203
1. دلم مهربان گشت بر مهربانی
کشی دلکشی خوش لبی خوش زبانی
مرا دلیست گروگان عشق چندین جای از فرخی قصیده 204
1. مرا دلیست گروگان عشق چندین جای
عجب تر از دل من دل نیافریده خدای
دوش همه شب همی گریست به زاری از فرخی قصیده 205
1. دوش همه شب همی گریست به زاری
ماه من آن ترک خوبروی حصاری
مهرگان رسم عجم داشت به پای از فرخی قصیده 206
1. مهرگان رسم عجم داشت به پای
جشن اوبود چو چشم اندربای
هزار منت بر ما فریضه کرد خدای از فرخی قصیده 207
1. هزار منت بر ما فریضه کرد خدای
که شاد کرد دل مابه میر بارخدای
باغیست دلفروز و سراییست دلگشای از فرخی قصیده 208
1. باغیست دلفروز و سراییست دلگشای
فرخنده بادبر ملک این باغ و این سرای