بر آمد پیلگون ابری ز روی از فرخی سیستانی قصیده 1
1. بر آمد پیلگون ابری ز روی نیلگون دریا
چو رای عاشقان گردان چو طبع بیدلان شیدا
...
1. بر آمد پیلگون ابری ز روی نیلگون دریا
چو رای عاشقان گردان چو طبع بیدلان شیدا
...
1. نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
...
1. دوست دارم کودک سیمینبرِ بیجاده لب
هر کجا زیشان یکی بینی مرا آنجا طلب
...
1. تا ببردی از دل و از چشم من آرام و خواب
گه ز دل در آتش تیزم گه از چشم اندر آب
...
1. سپیده دم که هوا بر درید پرده شب
بر آمد از سرکه روز با ردای قصب
...
1. چو سیر گشت سر نرگس غنوده ز خواب
گل کبود فرو خفت زیر پرده آب
...
1. باغ دیبا رخ پرند سلب
لعبگر گشت و لعبهایش عجب
...
1. روزه از خیمه ما دوش همی شد بشتاب
عید فرخنده فراز آمد با جام شراب
...
1. ز آفتاب جدا بود ماه چندین شب
همی دوید بگردون بر آفتاب طلب
...
1. ای ملک گیتی گیتی تر است
حکم تو بر هرچه تو خواهی رواست
...
1. ای فعل تو ستوده و گفتارهات راست
دایم ترا بفضل و بآزادگی هواست
...
1. گر چون تو بترکستان ای ترک نگاریست
هر روز بترکستان عیدی و بهاریست
...