هر ناوک مژگان که از بابافغانی شیرازی مفرد 37
1. هر ناوک مژگان که دلم در نظر آرد
در دیده نهالی شود و گریه بر آرد
خوبی چنانکه از تو از بابافغانی شیرازی مفرد 38
1. خوبی چنانکه از تو صبوری نمی توان
هرچند آتشی ز تو دوری نمی توان
ز تو چونکه بیوفایی از بابافغانی شیرازی مفرد 39
1. ز تو چونکه بیوفایی چه خوشست دور بودن
نفسی بتلخ کامی زدن و صبور بودن
مده ساقی پیاپی جام از بابافغانی شیرازی مفرد 40
1. مده ساقی پیاپی جام و بیهوشم مساز امشب
شدم من از رخت محروم چون دوشم مساز امشب
آه کز جلوه ی نازک از بابافغانی شیرازی مفرد 41
1. آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم
چاک دامان گلی دیدم و از دست شدم
مردم دیده ی من حلقه از بابافغانی شیرازی مفرد 42
1. مردم دیده ی من حلقه ی موی تو چو دید
آب حسرت شد و در حلقه ی چشمم گردید
ز مهر و ماه بگذشتی از بابافغانی شیرازی مفرد 43
1. ز مهر و ماه بگذشتی به گاه جلوه در خوبی
تعالی الله همینست ای پسر معراج محبوبی
بدل خیال تو دارم از بابافغانی شیرازی مفرد 44
1. بدل خیال تو دارم خراب چون نشوم
در آتشم ز تو هر دم کباب چون نشوم
عیدست و عیش من برخش از بابافغانی شیرازی مفرد 45
1. عیدست و عیش من برخش جان سپردنست
او را صباح عید و مرا روز مردنست
سوختم در عشق و مهر از بابافغانی شیرازی مفرد 46
1. سوختم در عشق و مهر آن صنم دارم هنوز
شد سرم چون شمع در راهش قدم دارم هنوز
شب که با صد سوز پهلو از بابافغانی شیرازی مفرد 47
1. شب که با صد سوز پهلو بر سر آن کو نهم
داغ سازم ز آتش دل هر کجا پهلو نهم
پروانه صفت شبها از بابافغانی شیرازی مفرد 48
1. پروانه صفت شبها در بزم دل افروزم
از هر طرفی شمعی می بینم و می سوزم