هر ناوک مژگان که دلم در نظر آرد از بابافغانی مفرد 37
1. هر ناوک مژگان که دلم در نظر آرد
در دیده نهالی شود و گریه بر آرد
خوبی چنانکه از تو صبوری نمی توان از بابافغانی مفرد 38
1. خوبی چنانکه از تو صبوری نمی توان
هرچند آتشی ز تو دوری نمی توان
ز تو چونکه بیوفایی چه خوشست دور بودن از بابافغانی مفرد 39
1. ز تو چونکه بیوفایی چه خوشست دور بودن
نفسی بتلخ کامی زدن و صبور بودن
مده ساقی پیاپی جام و بیهوشم مساز امشب از بابافغانی مفرد 40
1. مده ساقی پیاپی جام و بیهوشم مساز امشب
شدم من از رخت محروم چون دوشم مساز امشب
آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم از بابافغانی مفرد 41
1. آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم
چاک دامان گلی دیدم و از دست شدم
مردم دیده ی من حلقه ی موی تو چو دید از بابافغانی مفرد 42
1. مردم دیده ی من حلقه ی موی تو چو دید
آب حسرت شد و در حلقه ی چشمم گردید
ز مهر و ماه بگذشتی به گاه جلوه در خوبی از بابافغانی مفرد 43
1. ز مهر و ماه بگذشتی به گاه جلوه در خوبی
تعالی الله همینست ای پسر معراج محبوبی
بدل خیال تو دارم خراب چون نشوم از بابافغانی مفرد 44
1. بدل خیال تو دارم خراب چون نشوم
در آتشم ز تو هر دم کباب چون نشوم
عیدست و عیش من برخش جان سپردنست از بابافغانی مفرد 45
1. عیدست و عیش من برخش جان سپردنست
او را صباح عید و مرا روز مردنست
سوختم در عشق و مهر آن صنم دارم هنوز از بابافغانی مفرد 46
1. سوختم در عشق و مهر آن صنم دارم هنوز
شد سرم چون شمع در راهش قدم دارم هنوز
شب که با صد سوز پهلو بر سر آن کو نهم از بابافغانی مفرد 47
1. شب که با صد سوز پهلو بر سر آن کو نهم
داغ سازم ز آتش دل هر کجا پهلو نهم
پروانه صفت شبها در بزم دل افروزم از بابافغانی مفرد 48
1. پروانه صفت شبها در بزم دل افروزم
از هر طرفی شمعی می بینم و می سوزم