مفردات در دیوان اشعار بابافغانی شیرازی

1 آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم چاک دامان گلی دیدم و از دست شدم

1 مردم دیده ی من حلقه ی موی تو چو دید آب حسرت شد و در حلقه ی چشمم گردید

1 ز مهر و ماه بگذشتی به گاه جلوه در خوبی تعالی الله همینست ای پسر معراج محبوبی

1 بدل خیال تو دارم خراب چون نشوم در آتشم ز تو هر دم کباب چون نشوم

1 عیدست و عیش من برخش جان سپردنست او را صباح عید و مرا روز مردنست

1 سوختم در عشق و مهر آن صنم دارم هنوز شد سرم چون شمع در راهش قدم دارم هنوز

1 شب که با صد سوز پهلو بر سر آن کو نهم داغ سازم ز آتش دل هر کجا پهلو نهم

1 پروانه صفت شبها در بزم دل افروزم از هر طرفی شمعی می بینم و می سوزم