ای دوست، بیا، که ما توراییم از عراقی غزل 203
1. ای دوست، بیا، که ما توراییم
بیگانه مشو، که آشناییم
بیا، ای دیده، تا یک دم بگرییم از عراقی غزل 204
1. بیا، ای دیده، تا یک دم بگرییم
نیم چون خوشدل و خرم بگرییم
تا کی همه مدح خویش گوییم؟ از عراقی غزل 205
1. تا کی همه مدح خویش گوییم؟
تا چند مراد خویش جوییم؟
شهری است بزرگ و ما دروییم از عراقی غزل 206
1. شهری است بزرگ و ما دروییم
آبی است حیات و ما سبوییم
بگذر ای غافل ز یاد این و آن از عراقی غزل 207
1. بگذر ای غافل ز یاد این و آن
یاد حق کن تا بمانی جاودان
مبتلای هجر یارم، الغیاث ای دوستان از عراقی غزل 208
1. مبتلای هجر یارم، الغیاث ای دوستان
از فراقش سخت زارم، الغیاث ای دوستان
مقصود دل عاشق شیدا همه او دان از عراقی غزل 209
1. مقصود دل عاشق شیدا همه او دان
مطلوب دل وامق و عذرا همه او دان
در کف جور تو افتادم، تو دان از عراقی غزل 210
1. در کف جور تو افتادم، تو دان
تن به هجران تو در دادم، تو دان
رفت کار دل ز دست، اکنون تو دان از عراقی غزل 211
1. رفت کار دل ز دست، اکنون تو دان
جان امید اندر تو بست، اکنون تو دان
ماهرخان، که داد عشق، عارض لاله از عراقی غزل 212
1. ماهرخان، که داد عشق، عارض لاله رنگشان
هان! به حذر شوید از غمزهٔ شوخ و شنگشان
ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ از عراقی غزل 213
1. ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان
ز جان، ای دوست، مهر تو جدا کردن توان؟ نتوان
نگارا از سر کویت گذر کردن توان؟ از عراقی غزل 214
1. نگارا از سر کویت گذر کردن توان؟ نتوان
به خوبی در همه عالم نظر کردن توان؟ نتوان