وه! که کارم ز دست می‌برود از عراقی غزل 108
1. وه! که کارم ز دست می‌برود
روزگارم ز دست می‌برود
اندرین ره هر که او یکتا شود از عراقی غزل 109
1. اندرین ره هر که او یکتا شود
گنج معنی در دلش پیدا شود
نگارینی که با ما می‌نپاید از عراقی غزل 110
1. نگارینی که با ما می‌نپاید
به ما دلخستگان کی رخ نماید؟
مرا، گرچه ز غم جان می‌برآید از عراقی غزل 111
1. مرا، گرچه ز غم جان می‌برآید
غم عشقت ز جانم خوشتر آید
زان پیش که دل ز جان برآید از عراقی غزل 112
1. زان پیش که دل ز جان برآید
جان از تن ناتوان برآید
آخر این تیره شب هجر به پایان آید از عراقی غزل 113
1. آخر این تیره شب هجر به پایان آید
آخر این درد مرا نوبت درمان آید
صبا وقت سحر گویی ز کوی یار می‌آید از عراقی غزل 114
1. صبا وقت سحر گویی ز کوی یار می‌آید
که بوی او شفای جان هر بیمار می‌آید
صبا وقت سحر، گویی، ز کوی یار می‌آید از عراقی غزل 115
1. صبا وقت سحر، گویی، ز کوی یار می‌آید
که بوی او شفای جان هر بیمار می‌آید
گهی درد تو درمان می‌نماید از عراقی غزل 116
1. گهی درد تو درمان می‌نماید
گهی وصل تو هجران می‌نماید
مرا درد تو درمان می‌نماید از عراقی غزل 117
1. مرا درد تو درمان می‌نماید
غم تو مرهم جان می‌نماید
ای باد صبا، به کوی آن یار از عراقی غزل 118
1. ای باد صبا، به کوی آن یار
گر بر گذری ز بنده یاد آر
دل در گره زلف تو بستیم دگر بار از عراقی غزل 119
1. دل در گره زلف تو بستیم دگر بار
وز هر دو جهان مهر گسستیم دگربار