خیابان سوم در شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس) الهامی کرمانشاهی

1 شهنشه چو با دختر این زار گفت به خواهر از آن پس چنین بازگفت

2 که پیراهنی دیده بس روزگار بدانسان که کس را نیاید به کار

3 بیاور به من تاکه در زیر رخت بپوشانمش برتن ای نیکبخت

4 که چون دشمن از من برد ساز و برگ مگر او بماند مرا رخت مرگ

1 چو شد دور لختی ز پرده سرای ستاد اسب پیغمبر رهنمای

2 نمی رفت هرچ اش برانگیخت شاه که بد دست حق بسته پایش زراه

3 همی برخروشید و افشاند دم همی بر زمین کوفت رویینه سم

4 که شاها ز رفتار دارم معاف که خفته است بردست من کوه قاف

1 سمند سرافراز پر باز کرد سوی پهنه چون باز پرواز کرد

2 بنگرفتی اش گر عنان شاه دین به هم در نوشتی سپهر زمین

3 عقابی شد آن باره ی باد پای به زینش همایی سرش عرش سای

4 ویا خود بدان باره گی کوه طور تجلی درو کرده از عرش نور

1 یکی روز پیغمبر سرفراز به مسجد درون بود بهر نماز

2 بیامد یکی مرد نخجیر گیر بیاورد از بهر آن بی نظیر

3 یکی بره آهوی خوش خط و خال به فرخ حسن (ع) دادش آن بی همال

4 مرا دل زانده در آمد به جوش همی خواستم تابر آرم خروش

1 و دیگر به یثرب یکی روز نو بیامد روان ها به عشرت گرو

2 همه خردسالان آن سرزمین بپوشیده زربفت ابریشمین

3 یکایک ابر اشتری راهوار به بازیچه درکوی و برزن سوار

4 درآن روز، من باگرامی حسن (ع) برفتیم نزد رسول زمن (ص)

1 مگر آنکه بیعت به دارای شام ببندی و دانیش برخود امام

2 وگرنه مپیچان دگر کار را شو آماده با خصم پیکار را

3 چو گفتار او را شهنشه شنید بدو بر خروشید و گفت: ای پلید

4 گمانتان زکشتن مرا هست باک نترسم بجز از خداوند پاک

1 چنان تاختش شه به میدان کین که لرزید برخویش گاو زمین

2 به گرد اندر آمد سرماه و مهر بترسید بر خویش شیر سپهر

3 به تن زهره ی کوهسار آب شد زمین همچو جنبنده سیماب شد

4 همه آفرینش پر از ویله گشت غو خاکیان ز آسمان درگذشت

1 به ناگاه ز هامون یکی تیره گرد برآمد که آن پهنه را تیره کرد

2 برون آمد از گرد مردی به زین ابا پیکر و چهره ی سهمگین

3 به زیرش سمندی چو آذر گشسب که پا داشتی چون شتر سر چو اسب

4 بیامد بر شاه و از تیز گام فرود آمد و کرد بر وی سلام

1 نبخشید دستورشان شاه دین هم آنان برفتند از آن سرزمین

2 از آن پس فرود آمدند از فلک سپاهی بدان سرزمین از ملک

3 بدند آن سپه چار و بیور هزار ابر ناقه های بهشتی سوار

4 پی یاری آن خداوند فرد بر آراسته تن به رخت نبرد

1 خبیثی ددی از بزرگان شام که بد دشمن آل خیرالانام

2 پدر قحطبه نام زشتش تمیم دل اهرمن از نهیبش دو نیم

3 پی رزم آن خسرو کامیاب سراپا نهان شد به پولاد ناب

4 بزد اسب و آمد به میدان کین خروشید برشاه دین خشمگین