اشعار عربی در دیوان اشعار ابن یمین فریومدی

1 اذا جادت الدنیا علیک فجد بها علی الناس طرا أنها ینقلب

2 و لا الجود یفنیها اذا هی اقبلت و لا البخل یبقیها اذا هی مذهب

1 عاشقان دیدار جانان خواستند قال مروا واتر کونی واتقوا

2 چون برآن اصرار میکردند گفت لن تنالوا البر حتی تنفقوا

1 پیش ازین گر دوستی رفتی بپیش دوستی بهر آن رفتی که تا از زندگانی بر خورند

2 وینزمان نزدیک یکدیگر برای آن روند تا دمی با هم غم ایام دون پرور خورند

1 ای آنکه میبرد بسفر ناقه ترا محکم نهاد و گشته سولهاش لعل فام

2 چون از در سؤال در آئی بحق حق برگوی چون شد انجمن از جمع با نظام

3 کای بهترین هر که سواره و پیاده رفت بالای خاک چون بشمار آورند نام

4 بت را شکست از تو و از تست راه راست وز تست منجلی شده از حال ما ظلام

1 و ان امرء لاقی الهوان بارضه فاصبح عنها راحلا للبیب

2 و ان لم یکن فی الاغتراب فضیله لما قیل للشیء النفیس غریب

1 تقوس بعد بعد الدهر ظهری و داستنی اللیالی ای دوس

2 فامشی و العصا تمشی امامی کان قوامها و تر القوسی

1 بحذر از بلا مجوی خلاص که حذر در بر قدر هدرست

2 بخدا در بلا پناه طلب زانکه دافع خداست نه حذرست

1 ترا ایزد چو بر دشمن ظفر داد بکام دوستانش سر جدا کن

2 و گر خواهی مرام نیک مردان طمع از جان ببر او را رها کن

1 یا ایها الرجل الذی تهوی به و جناء دامیته المناسم عرمس

2 اذا ما دخلت علی الرسول فقل له حتما علیک اذا اطمأن المجلس

3 یا خیر من رکب المطی و من مشی فوق التراب اذا تعد الا نفس

4 بک اسلم الطاغوت و اتبع الهدی و بک انجلی عنا الظلام الخندس

1 ایا ای کریم الناس ان کنت تبتغی مداواه والهم فالخمر و الزمر

2 لنا مجلس کالخلد خیرا و بهجه و رضوانه الساقی و کوثره الخمر

3 اذلاح من وسط الزجاجه قهوه حسبت خلال الماء یتقد الجمر

4 فان کرم المولی بعد نظره فتم نصاب العیش و انتظم الامر