تو آن نئی که ندانی از ابن یمین فریومدی غزل 300
1. تو آن نئی که ندانی طریق دلداری
ولی چه شود که با ما نمیکنی یاری
...
بگو ای ماه تابان از ابن یمین فریومدی غزل 301
1. بگو ای ماه تابان تا کجائی
که یکدم نزد مشتاقان نیائی
...
جانا رخ چون بهار از ابن یمین فریومدی غزل 302
1. جانا رخ چون بهار بنمای
عالم بجمال خود بیارای
...
جان بچشمم در نیاید از ابن یمین فریومدی غزل 303
1. جان بچشمم در نیاید ور نه جانت خواندمی
خوشتر از جان هم ندانم تا چسانت خواندمی
...
جانا چه کرده‌ایم از ابن یمین فریومدی غزل 304
1. جانا چه کرده‌ایم که از ما بریده‌ای
برگوی تا ز غیر محبت چه دیده‌ای
...
چوگان ز مشک بر مه از ابن یمین فریومدی غزل 305
1. چوگان ز مشک بر مه تابان کشیده‌ای
مه را چو کوی در خم چوگان کشیده‌ای
...
چو بلبل از سر مستی از ابن یمین فریومدی غزل 306
1. چو بلبل از سر مستی گذشتم سوی گلزاری
نمود از هجر رخسارت بچشمم هر گلی خاری
...
چو رخسار سمن سیما از ابن یمین فریومدی غزل 307
1. چو رخسار سمن سیما بشوئی
نشان هستی از دلها بشوئی
...
در باغ حسن سرو روانی از ابن یمین فریومدی غزل 308
1. در باغ حسن سرو روانی براستی
دور از تو چشم بد همه جانی براستی
...
دی بر در دلدار نشستیم از ابن یمین فریومدی غزل 309
1. دی بر در دلدار نشستیم زمانی
گفتیم بگوئید که اینجاست فلانی
...
دلا امید آن دارم از ابن یمین فریومدی غزل 310
1. دلا امید آن دارم که روی دلستان بینی
برغم دشمنان خود را بکوی دوستان بینی
...
دلدار گفت لوح دل از ابن یمین فریومدی غزل 311
1. دلدار گفت لوح دل از نقش من بشوی
گفتم که تلخ از آنلب شکر فشان مگوی
...