بر من ز فراقت ار چه بیدادیهاست از بیلقانی رباعی 13
1. بر من ز فراقت ار چه بیدادیهاست
دل را به شب از خیالت آزادیهاست
تن در غم تو همچو زه از کاستی است از بیلقانی رباعی 14
1. تن در غم تو همچو زه از کاستی است
واندر تو چو دامن همه ناراستی است
شاها! تویی آنکه آسمان پایه تست از بیلقانی رباعی 15
1. شاها! تویی آنکه آسمان پایه تست
دین داری و شرع پروری مایه تست
زین بیش مکن ریش که شد کارت سست از بیلقانی رباعی 16
1. زین بیش مکن ریش که شد کارت سست
وین سستی کار تو ز فعل بد تست
دوش از چشمم سرشگ گلون ره جست از بیلقانی رباعی 17
1. دوش از چشمم سرشگ گلون ره جست
در جام شراب ریخت صد قطره نخست
هر کو دل و جان به خدمتت پروردست از بیلقانی رباعی 18
1. هر کو دل و جان به خدمتت پروردست
با نعمت و ناز جفت وز غم فردست
تا دل به کف تو رایگان افتادست از بیلقانی رباعی 19
1. تا دل به کف تو رایگان افتادست
صد گونه مرا به جان زیان افتادست
زان پیش که دل داد جوانی دادست از بیلقانی رباعی 20
1. زان پیش که دل داد جوانی دادست
اندر سر من موی سپید افتادست
امشب بر من زمانه شاد آوردست از بیلقانی رباعی 21
1. امشب بر من زمانه شاد آوردست
حوراوش و مشتری نژاد آوردست
از باده درد ناز ساقی بترست از بیلقانی رباعی 22
1. از باده درد ناز ساقی بترست
وز صبر گریز پای عاقی بترست
چون دید بتم که کار من بر خطرست از بیلقانی رباعی 23
1. چون دید بتم که کار من بر خطرست
وز درد دلم بر رخ زردم اثرست
هر کو ز ملوک عصر بیگانه نشست از بیلقانی رباعی 24
1. هر کو ز ملوک عصر بیگانه نشست
در آتش اندوه چو پروانه نشست