خود پرستی را ندانی ای پسر از سلطان باهو غزل 25
1. خود پرستی را ندانی ای پسر
هان ز کس صوفی تو نشنیدی مگر
طور سینا چیست، دانی بی خبر از سلطان باهو غزل 26
1. طور سینا چیست، دانی بی خبر
طور سینا سینهءِ خُود را نگر
خود پرستی چون ندانی بی خبر از سلطان باهو غزل 27
1. خود پرستی چون ندانی بی خبر
رو ردای خویش را بر خود نگر
از خدا خواه هر چه خواهی یار از سلطان باهو غزل 28
1. از خدا خواه هر چه خواهی یار
زانکه او جمله را برآرد کار
نهایت نیست راه عشق را یار از سلطان باهو غزل 29
1. نهایت نیست راه عشق را یار
تو یک روباش دست ازکار بردار
تعالی الله چه زیبا روی دلدار از سلطان باهو غزل 30
1. تعالی الله چه زیبا روی دلدار
چو حسنش دیدم و دل گشت گلزار
وه چه نیکو روی جانان دلپذیر از سلطان باهو غزل 31
1. وه چه نیکو روی جانان دلپذیر
کس ندیدم مثل آن بدر منیر
تجوع ترانی تجرد تصل از سلطان باهو غزل 32
1. تجوع ترانی تجرد تصل
چه خوش لذت آید چشی گر عسل
بر رُخش زیبا چو دیدم نقش و از سلطان باهو غزل 33
1. بر رُخش زیبا چو دیدم نقش و خال
باز ماندم ماورایش قیل و قال
طور سینا گشت موسی را مقام از سلطان باهو غزل 34
1. طور سینا گشت موسی را مقام
بی حجاب آنجا شنیدی خود کلام
انما اموالکم و اولاد کم فتنه از سلطان باهو غزل 35
1. انما اموالکم و اولاد کم فتنه تمام
فاحذروالا خیر فیهم واسمعوا هذا لکلام
به بازی عشق می‌بازم، سر بازار از سلطان باهو غزل 36
1. به بازی عشق می‌بازم، سر بازار سر بازم
ره مردان صفا سازم، سر بازار سر بازم